Juliusz Krajewski

Juliusz Krajewski

Data i miejsce urodzenia	3 września 1905 Żółkiew
Data i miejsce śmierci	17 stycznia 1992 Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	malarz
Odznaczenia

Juliusz Krajewski (ur. 3 września 1905 w Żółkwi, zm. 17 stycznia 1992 w Warszawie) – polski malarz, aktywny zwolennik realizmu socjalistycznego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Aleksandra i Jadwigi z Rozwadowskich (1881–1959). Studiował prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, a następnie w latach 1929–1935 studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie u Mieczysława Kotarbińskiego. Po ukończeniu studiów przystąpił wraz z małżonką Heleną Malarewicz-Krajewską do grupy artystycznej Czapka Frygijska jednoczącej malarzy o poglądach lewicowych, i uczestniczył w wystawach tej grupy.

Po wrześniu 1939 znalazł się we wcielonym do ZSRR Białymstoku. W 1944 w Lublinie zaczął działać w Związku Polskich Artystów Plastyków. Był wiceprezesem Związku (1944–1949), a następnie prezesem (1949–1952).

W latach 1948–1950 był profesorem Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Warszawie przed jej wcieleniem do ASP. Został członkiem podstawowej organizacji partyjnej PPR przy Związku Plastyków. Pod koniec roku 1945 zamieszkał w Warszawie. Po ogłoszeniu w roku 1949 obowiązującej doktryny realizmu socjalistycznego, wraz z żoną stworzyli wiele obrazów o tytułach np. „Ziemia chłopom”, „Podziękowanie traktorzyście”, „Towarzysz Bierut wśród robotników”, „Brygada młodzieżowa na szybkościowcu”.

Grób rodzinny Jadwigi Jasieńczyk-Krajewskiej na cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w którym spoczywają Juliusz i Aleksander Krajewscy.

W 1952 został członkiem założycielem grupy „Malarzy realistów”. W latach 1962–1969 uczestniczył w wystawach grupy „Zachęta”. W grudniu 1985 odbyła się w warszawskiej galerii „Zachęta” wystawa dzieł Heleny i Juliusza Krajewskich. Po roku 1989 niektóre obrazy Krajewskich zostały przekazane do galerii sztuki socrealistycznej muzeum Zamoyskich w Kozłówce.

Zmarł 17 stycznia 1992, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera GII DOD-3-5/6).

Ordery i odznaczenia

• Order Sztandaru Pracy II klasy (1974)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (15 lipca 1954)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)

Bibliografia

• Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, tom 6, s. 137, PWN, Warszawa 1965.
• Spór o szeroki siew 1963. desa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-27)].