Przejdź do zawartości

Junkers A 20

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Junkers A 20
Ilustracja
Pocztowy Junkers A 20 w służbie Lufthansy (1931)
Dane podstawowe
Państwo

 Rzesza Niemiecka

Producent

Junkers

Typ

Samolot wielozadaniowy

Załoga

2 osoby (pilot + pasażer)

Historia
Data oblotu

6 kwietnia 1923

Lata produkcji

1924

Liczba egz.

43

Dane techniczne
Napęd

Daimler IIIa 6-cylindrowy rzędowy

Moc

118 kW (160 KM)

Wymiary
Rozpiętość

15,34 m

Długość

8,3 m

Wysokość

2,95 m

Powierzchnia nośna

28,2 m²

Masa
Własna

940 kg

Startowa

1500 kg

Osiągi
Prędkość maks.

170 km/h

Prędkość przelotowa

150 km/h

Prędkość wznoszenia

3,7 m/s

Pułap

3,5 tys. m

Dane operacyjne
Użytkownicy
Niemcy
Rzuty
Rzuty samolotu

Junkers A 20niemiecki, jednosilnikowy samolot wielozadaniowy, produkowany w zakładach Junkersa od 1923 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Samolot powstał na bazie wodnosamolotu J 11. Pierwszy lot odbył się 6 kwietnia 1923 roku. Prototypowy egzemplarz posiadał jeszcze pływaki i nieco mniejszą rozpiętość skrzydeł niż egzemplarze seryjne. Produkcja natomiast rozpoczęła się w 1924 roku. W niemieckich zakładach Junkersa zbudowano 43 maszyny, których używano do przewożenia poczty, ale także jako samoloty szkoleniowe, kurierskie, sportowe, czy testowe. Kursowały na nocnej linii pocztowej BerlinWarnemündeSztokholm.

Model ten był dwumiejscowym dolnopłatem z otwartą kabiną i nieskomplikowaną konstrukcją. Montowano w nim silniki Daimler DIIIa o mocy 118 kW lub BMW IIIa (136 kW). Gdy dysponowano nowymi silnikami, to model A 20 przerabiano na wersję A 25, a potem A 35. Wykorzystywano także silniki własnej konstrukcji Junkers L2, L5, czy kolejne produkcji BMW: BMW IV.

Wyrabiano je także w szwedzkiej filii Junkersa w Limhamn – dzielnicy Malmö oraz na licencji w Rosji Radzieckiej. Samoloty pochodzące ze Szwecji nosiły oznaczenie „R02” a te z Rosji „Ju 20”. Dlatego też często opisuje się te modele łącznie jako wersja A 20 / A 35. Część egzemplarzy trafiło za granicę do Chile, Chin, Finlandii, Austrii, Hiszpanii, Turcji, Węgier, ZSRR, a nawet Jemenu, czy Persji i było przerabianych do celów wojskowych (jako samoloty obserwacyjne czy rozpoznawcze). Te kierowane do Turcji wyposażano w karabin maszynowy i luk bombowy o niewielkiej ładowności.

Na produkcję maszyn w szwedzkiej filii zdecydowano się w celu obejścia zakazu wytwarzania samolotów wojskowych nałożonego na Niemcy mocą traktatu wersalskiego. Na zlecenie Junkersa bracia Adrian i Carl Florman założyli w 1925 spółkę „Aktie Bolaget Flygindustri”. Rozpoczęcie montażu w Szwecji dawało Junkersowi wiele korzyści. Dzięki temu mógł – mimo wersalskiego zakazu – realizować zamówienia wojskowe, a produkcja pozostawała poza kontrolą dawnych aliantów. Wykorzystywał także umiejętności szwedzkich robotników i kontakty handlowe tamtejszych przedsiębiorców[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael Busch-Hewera, Junkers A 20 [online] [dostęp 2021-04-17] (niem.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Informacja nt. samolotu na stronie www.junkers.de dotyczącej samolotów konstrukcji Junkersa.