Junkers J 11

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Junkers J 11
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Junkers

Typ

wodnosamolot patrolowy

Konstrukcja

duraluminium, podwozie pływakowe stałe

Załoga

2

Historia
Data oblotu

23 października 1918

Lata produkcji

1918

Liczba egz.

3

Dane techniczne
Napęd

Benz Bz.IIIa

Moc

136 kW / 185 KM

Wymiary
Rozpiętość

12,74 m

Długość

8,80 m

Wysokość

3,22 m

Powierzchnia nośna

26,60 m²

Masa
Startowa

1420 kg

Osiągi
Prędkość maks.

ok. 180 km/h

Dane operacyjne
Liczba miejsc
2

Junkers J 11 – niemiecki wodnosamolot z okresu I wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Junkers J 11 był przeróbką wojskowej wersji modelu J 10. Nosił oznaczenia CLS.I oraz C3MG (na użytek lotnictwa morskiego). Służył do lotów patrolowych. W stosunku do modelu J 10 wprowadzono zmiany konstrukcyjne w lotkach, chłodnicy itp. W wytwórni Junkersa do budowy pierwszego wodnosamolotu własnej konstrukcji wykorzystano właśnie model J 10, ponieważ dzięki metalowej budowie - podobnie jak inne konstrukcje Junkersa - był wytrzymały na warunki pogodowe, szczególnie deszcz i śnieg; co dla wojsk morskich miało duże znaczenie. Ponadto - w stosunku do innych niemieckich wodnosamolotów, jak Lübeck-Travemünde oraz Friedrichshafen FF.33 był dolnopłatem, łatwiejszym do naprawy i konserwacji. Jako że pierwszy lot odbył się w październiku 1918, więc z powodu rychłej klęski Niemiec zbudowano jedynie trzy egzemplarze tych maszyn.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]