Justimonti

Justimonti – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Na tarczy dzielonej w pas w polu górnym, czerwonym, głowa ośla na wprost, popielata; w polu dolnym, błękitnym, sześć pagórków zielonych, na nich krzyż, pod nimi ciołek czerwony.

Klejnot: pół kozła wspiętego.

Labry z prawej czerwone, podbite popielatym, z lewej zielone, podbite błękitem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany 15 kwietnia 1589 Wawrzyńcowi Justimontiemu z Bolonii. Herb powstał przez adopcję do Półkozica. Adopcja, dokonana przez Mikołaja Wolskiego, była nagrodą za udział w obronie Krakowa przed arcyksięciem Maksymilianem^[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Justimonti.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 105. ISBN 83-7181-217-5.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Warszawa: DiG, 2001, s. 60. ISBN 83-7181-173-X.

[1] Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Warszawa: DiG, 2001, s. 60. ISBN 83-7181-173-X.

[1]

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna