Jusuf Sjarif Badudu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jusuf Sjarif Badudu
Data i miejsce urodzenia

1926-03-19 19 marca 1926(dts)
Gorontalo

Data i miejsce śmierci

2016-03-12 12 marca 2016(dts)
Bandung

Zawód, zajęcie

językoznawca

Narodowość

indonezyjska

Jusuf Sjarif Badudu, znany jako J.S. Badudu bądź Jus Badudu[1] (ur. 19 marca 1926 w Gorontalo, zm. 12 marca 2016 w Bandungu[1][2]) – indonezyjski językoznawca; specjalista od języka indonezyjskiego i profesor językoznawstwa na Uniwersytecie Padjadjaran[3].

Kształcił się na Wydziale Literatury Uniwersytetu Padjadjaran. W latach 1971–1973 kontynuował edukację w ramach studiów podyplomowych na Uniwersytecie w Lejdzie (Holandia). W 1975 roku uzyskał doktorat na Uniwersytecie Indonezyjskim, przedstawiając rozprawę na temat morfologii czasownikowej w języku gorontalo[4].

Od 1965 roku wykładał na Uniwersytecie Padjadjaran. Od 1982 roku pracował jako profesor lingwistyki na tymże uniwersytecie oraz na uczelni Institut Keguruan Ilmu Pendidikan Bandung. Został także profesorem na Universitas Pakuan Bogor (1991) i Universitas Nasional Jakarta (1994)[4].

W latach 70. i 80. prowadził program Pembinaan Bahasa Indonesia w telewizji TVRI[5], gdzie popularyzował używanie „dobrego i poprawnego języka indonezyjskiego”[2].

Jego dorobek obejmuje artykuły poświęcone językowi indonezyjskiemu oraz poradniki na temat praktyki językowej, adresowane do uczniów, studentów i ogółu społeczeństwa[6]. Ponadto opracował bądź współtworzył kilka słowników języka indonezyjskiego: Kamus Ungkapan Bahasa Indonesia, Kamus Umum Bahasa Indonesia, Kamus Bahasa Indonesia untuk Pendidikan Dasar, Kamus Kata-Kata Serapan Asing Bahasa Indonesia[4]. Wśród jego publikacji można także wymienić: Pelik-pelik Bahasa Indonesia (1971), Inilah Bahasa Indonesia yang Benar (1993), Kamus Peribahasa (2008), Membina Bahasa Indonesia Baku (1980)[7].

Został m.in. uhonorowany odznaczeniem Satyalancana Karya Satya (1987)[8]. W 2001 roku odebrał odznaczenie państwowe Bintang Mahaputera z rąk prezydenta Indonezji Megawati Soekarnoputri[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Andry Haryanto: Pakar Bahasa Indonesia JS Badudu Tutup Usia. Liputan6.com, 2016-03-13. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (indonez.).
  2. a b Berita Duka: Prof. Dr. Jusuf Sjarif Badudu Wafat. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, 2016-03-13. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (indonez.).
  3. Deddy S: Pakar Bahasa Indonesia J. S. Badudu Meninggal Dunia. CNN Indonesia, 2016-03-13. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (indonez.).
  4. a b c d Jusuf Sjarif Badudu. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (indonez.).
  5. Irfan Teguh: J.S. Badudu: Sejarah Hidup Sang Perawat Bahasa Indonesia. Tirto.id, 2019-03-12. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (indonez.).
  6. Vizcardine Audinovic: Profil – Jusuf Sjarif Badudu. Merdeka.com. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (indonez.).
  7. Arya Dipa: Noted Indonesian language expert passes away at 89. The Jakarta Post, 2016-03-13. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (ang.).
  8. Djadjat Sudradjat: Jus Badudu. Mediaindonesia.com, 2016-03-15. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (indonez.).