Jusuf ibn Hassan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jusuf ibn Hassan
يوسف بن الحسن
Ilustracja
Sułtan Maroka
Okres

od 1913
do 1927

Poprzednik

Maulaj Abd al-Hafiz

Następca

Muhammad V

Dane biograficzne
Dynastia

Alawitów

Data i miejsce urodzenia

1882
Meknes

Data i miejsce śmierci

17 listopada 1927
Fez

Ojciec

Hassan I

Rodzeństwo

Maulaj Abd al-Hafiz

Dzieci

Muhammad V

Odznaczenia
Wielka Wstęga Orderu Alawitów (do 1955, Maroko) Wielki Krzyż Orderu Korony (Belgia) Order Mohameda Alego Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Order Krwi (Tunezja) Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch)

Jusuf ibn Hassan znany też jako Maulaj Jusuf (arab. يوسف بن الحسنYūsuf ibn al-Ḥasan, fr. Moulay Youssef, ur. w 1882 w Meknesie, zm. 17 listopada 1927 w Fezie) – sułtan Maroka w latach 1913–1927, z dynastii Alawitów, syn sułtana Hassana I.

Zarys biografii[edytuj | edytuj kod]

Maulaj Jusuf został wyznaczony przez władze francuskiego protektoratu w Maroku na następcę swojego obalonego brata Maulaja Abd al-Hafiza. Wstąpił na tron w 1912. Wpływ sułtańskiego dworu na politykę państwa pozostawał jednak niewielki, a rzeczywista władza spoczywała w rękach francuskiego marszałka Huberta Lyauteya. Za rządów Muluja Jusufa władze protektoratu ostatecznie podporządkowały sobie plemiona zamieszkujące Maroko i rozpoczęły szeroko zakrojone wywłaszczenia dla przekazania ziemi francuskim osadnikom.

Bunt przeciw władzy Hiszpanów w północnym Maroku (Maroku Hiszpańskim), wzniecony w tym czasie przez Abd al-Karima, nie miał wpływu na rozwój sytuacji we francuskim protektoracie. Francuskie wojska uczestniczyły jednak w tłumieniu buntów Berberów w górach Rif.

Zmarł z powodu mocznicy w 1927. Tron objął wówczas jego syn Muhammad V.