Józef Kobus
| |
 starszy szeregowy
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 lutego 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 lipca 1926 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1919–1921 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Józef Kobus (ur. 27 lutego 1897 w Świnach, zm. 6 lipca 1926 tamże) – żołnierz piechoty Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Stanisława (rolnika) i Antoniny z domu Szymańskiej[1].
Ukończył szkołę ludową. W styczniu 1919 roku wstąpił jako ochotnik do odrodzonego Wojska Polskiego. Otrzymał przydział do 28 pułku Strzelców Kaniowskich, w którego szeregach wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej[a]. Szczególnie odznaczył się w dniu 16 sierpnia 1920 roku pod wsią Mokre, kiedy to wykonał ryzykowne zadanie zwiadowcze na tyłach wojsk wroga[2]. Za wykazane wówczas męstwo odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, co zostało następnie potwierdzone dekretem Wodza Naczelnego marszałka Józefa Piłsudskiego L. 2660 z dnia 28 lutego 1921 roku (opublikowanym w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 12 z dnia 26 marca 1921 roku)[3].
Po zakończeniu działań wojennych został przeniesiony do rezerwy w stopniu starszego szeregowego. Mieszkał i pracował w rodzinnych Świnach pod Koluszkami, gdzie zmarł w 1926 w wyniku długotrwałej choroby. Spoczął na miejscowym cmentarzu. Józef Kobus nie zdążył założyć rodziny[1].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 28 pułk Strzelców Kaniowskich wchodził w skład 10 Dywizji Piechoty.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Polak (red.) 1993 ↓, s. 95.
- ↑ Polak (red.) 1993 ↓, s. 94–95.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych ↓, Nr 12 z 26 III 1921, s. 535.
- ↑ Zaborowski 1928 ↓, s. 30.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 12 z 1921. Dekret Naczelnego Wodza L. 2660. [dostęp 2020-03-10].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Wacław Zaborowski: Zarys historji wojennej pułków polskich 1918–1920. 28 Pułk Strzelców Kaniowskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920. [dostęp 2020-03-10].