Jāzeps Rancāns

Jazeps Rancans

Biskup tytularny Marcopolis
Kraj działania	Łotwa Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	25 października 1886 Łatgalia
Data i miejsce śmierci	2 grudnia 1969 Grand Rapids
Biskup pomocniczy ryski
Okres sprawowania	1923–1969
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	12 czerwca 1911
Nominacja biskupia	29 października 1923
Sakra biskupia	4 maja 1924

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	4 maja 1924
Konsekrator	Antonino Zecchini
Współkonsekratorzy	Edward von Ropp Jurgis Matulaitis-Matulevičius
Współkonsekrowani biskupi Kazimierz Bukraba 21 sierpnia 1932 Franciszek Sonik 25 lutego 1936 Eduard Profittlich 27 grudnia 1936 Antonijs Urbšs 29 czerwca 1938 Julijans Vaivods 18 listopada 1964

Jāzeps Rancāns

Data i miejsce urodzenia	25 października 1886 Łatgalia
Data i miejsce śmierci	2 grudnia 1969 Grand Rapids
Premier Łotwy (Z kompetencjami Prezydenta)
Okres	od 1945 do 1969

Jāzeps Rancāns (ur. 25 października 1886 w Nautreni w Łatgalii, zm. 2 grudnia 1969 w Grand Rapids, Michigan) – łotewski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy Rygi w latach 1923–1969, polityk, działacz emigracyjny społeczności łotewskiej w Sztokholmie.

Życiorys

W 1905 roku ukończył gimnazjum w Kronsztadzie, po czym studiował na seminarium duchownym w Petersburgu. W 1912 roku był już absolwentem Akademii Duchownej.

W 1911 roku wyświęcony na księdza katolickiego, był kapelanem katolickim w armii rosyjskiej. Uczył języka łotewskiego w Seminarium Duchownym w Petersburgu.

Podczas I wojny światowej służył jako kapelan katolicki w armii rosyjskiej. W 1917 roku wziął udział w zjeździe w Rzeżycy, który opowiedział się za zjednoczeniem wszystkich ziem łotewskich.

W latach 1918–1920 był członkiem Łotewskiej Rady Narodowej, później posłował do kolejnych Sejmów (I, II, III i IV kadencji, 1922–1934), był wicemarszałkiem izby.

Sprawował funkcję przedstawiciela dyplomatycznego Łotwy przy Watykanie (1919–1925), w tym czasie zawarto konkordat.

Od 1923 biskup pomocniczy Rygi (i tym samym biskupem tytularnym Marcopolis).

W czasie II wojny światowej zaangażował się w działalność Łotewskiej Rady Centralnej, która próbowała dokonać wskrzeszenia niepodległego państwa łotewskiego.

Po 1945 roku, na emigracji. W latach 1945–1969 pełnił urząd Premiera Łotwy (z kompetencjami Prezydenta).

Bibliografia

• Roszkowski W., Kofman J. (red.), Słownik biograficzny Europy Środkowo-Wschodniej XX wieku, Warszawa 2005, ISBN 83-7399-084-4

Linki zewnętrzne

• Jāzeps Rancāns [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-07-11]  (ang.).