Język batak karo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Batak Karo
Obszar

Sumatra Północna (Indonezja)

Liczba mówiących

600 tys. (1991)

Pismo/alfabet

łacińskie, batackie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 btx
IETF btx
Glottolog bata1293
Ethnologue btx
BPS 0018 3
WALS bkr
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język batak karo, także karo[1][2]język austronezyjski używany przez grupę ludności w prowincji Sumatra Północna w Indonezji, zwłaszcza w kabupatenie Karo[3]. Według danych z 1991 roku posługuje się nim 600 tys. osób[4].

Można wyróżnić dwa główne dialekty tego języka: wschodni i zachodni. Nie jest wzajemnie zrozumiały z językiem batak toba[5]. Sami użytkownicy nie używają nazwy „batak”[6].

Na pocz. XX w. holenderski misjonarz M. Joustra sporządził słownik języka karo. Badania w regionie prowadził też J.H. Neumann, autor kolejnego słownika oraz obszernego opracowania gramatycznego[5].

Jest zapisywany alfabetem łacińskim bądź pismem batackim. Na ten język przełożono Biblię[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mary Margaret Steedly: Hanging without a Rope: Narrative Experience in Colonial and Postcolonial Karoland. Princeton, NJ: Princeton University Press, 2019, s. xv. ISBN 978-0-691-65674-8. OCLC 1077769828. [dostęp 2021-09-15]. (ang.).
  2. Woollams 2005 ↓.
  3. J. P. Sarumpaet: The Samosir dialect of Toba-Batak. W: Paul Geraghty, Lois Carrington, S. A. Wurm (red.): FOCAL II: Papers from the Fourth International Conference on Austronesian Linguistics. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, The Australian National University, 1986, s. 73–86, seria: Pacific Linguistics C-94. DOI: 10.15144/PL-C94.73. ISBN 978-0-85883-345-6. OCLC 570220350. [dostęp 2022-09-13]. (ang.).
  4. a b M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Batak Karo, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-25] (ang.).
  5. a b Woollams 2005 ↓, s. 535.
  6. Woollams 2005 ↓, s. 534.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]