Kłębian kątowaty
| ||
| ||
| Systematyka[1] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Klad | rośliny naczyniowe | |
| Klad | Euphyllophyta | |
| Klad | rośliny nasienne | |
| Klasa | okrytonasienne | |
| Klad | dwuliścienne właściwe | |
| Rząd | bobowce | |
| Rodzina | bobowate | |
| Rodzaj | Pachyrhizus | |
| Gatunek | kłębian kątowaty | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Pachyrhizus erosus (L.) Urb.[2] Symb. antill. 4:311. 1905 | ||
| Synonimy | ||
|
Pachyrhizus angulatus DC. | ||
Kłębian kątowaty (Pachyrhizus erosus) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Występuje w Meksyku, w części Ameryki Środkowej, w uprawie również w innych krajach tropikalnych, zwłaszcza na Filipinach, gdzie zyskała popularność po sprowadzeniu przez Hiszpanów w okresie kolonialnym. Hiszpańska nazwa jícama pochodzi od pierwotnego określenia w języku nahuatl, xīcama lub xīcamatl.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Pnący się podkrzew o korzeniu bulwiastym. Liście trójlistkowe. Kwiatostan osadzony jest w kątach liści. Kwiat duży w kolorze fioletowym lub czerwonawym. Owoc strąk z wieloma nasionami.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
W Meksyku roślina ta jest uprawiana dla słodkawych bulw o konsystencji ziemniaka, jadanych najczęściej na surowo, z dodatkiem soli, chili i soku z limonki, a także w sałatkach. Bulwy zawierają ponad 80% wody, a także szereg ważnych składników odżywczych, zwłaszcza potas, fosfor, żelazo i wapń oraz kwas askorbinowy [3]. Pomimo słodkawego smaku zalecane są dla diabetyków ze względu na zawartość inuliny [4]. Bulwy można także gotować i piec oraz sporządzać z nich zupy. Bardzo często spożywa się również wyciśnięty z bulw sok. Z bulw otrzymuje się mąkę i skrobię[5].
Roślina włóknodajna - na Fidżi z łodyg otrzymuje się włókno używane do sporządzania sieci rybackich [6].
Inne części rośliny uważane są za trujące. Liście, strąki i dojrzałe nasiona zawierają toksyczny glikozyd, natomiast korzenie i dojrzałe nasiona zawierają rotenon, naturalny środek owadobójczy. Nasiona są jadalne po wcześniejszym ugotowaniu i usunięciu rotenonu [7]. Wytłacza się z nich również olej.
Synonimy[2][edytuj | edytuj kod]
- Cacara erosa (L.) Kuntze
- Cacara palmatiloba (DC.) Kuntze
- Dolichos bulbosus L.
- Dolichos erosus L.
- Dolichos palmatilobus DC.
- Pachyrhizus angulatus DC.
- Pachyrhizus articulatus Walp.
- Pachyrhizus bulbosus (L.) Kurz
- Pachyrhizus erosus var. palmatilobus (DC.) R.T. Clausen
- Pachyrhizus palmatilobus (DC.) Benth. & Hook.f
- Pachyrhizus strigosus R.T. Clausen
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website/Fabaceae (ang.). 2001–. [dostęp 2009-09-23].
- ↑ a b Pachyrhizus erosus (L.) Urb.. W: Germplasm Resources Information Network [on-line]. Departament Rolnictwa USA, 1997-05-22. [dostęp 2009-09-05].
- ↑ Nutritional and anti-nutritional components in Pachyrhizus erosus L. tuber - ScienceDirect, www.sciencedirect.com [dostęp 2017-12-03].
- ↑ Digestible Compositions Of Inulin For Managing Blood Glucose Levels - Patent Application, www.faqs.org [dostęp 2017-11-24] (ang.).
- ↑ Functional properties of yam bean (Pachyrhizus erosus) starch - ScienceDirect, www.sciencedirect.com [dostęp 2017-12-03].
- ↑ Pachyrhizus erosus, Pachyrhizus tuberosus. | Henriette's Herbal Homepage, www.henriettesherbal.com [dostęp 2018-01-15].
- ↑ View crop, ecocrop.fao.org [dostęp 2017-11-24].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
