Przejdź do zawartości

Kałga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kałga (mong. - brama), kałga sułtan – pierwszy po chanie urzędnik w hierarchii Chanatu Krymskiego. Pierwszy następca i regent władcy (drugim był nurredin). Zarządca prawej strony państwa (wschodniej części kraju) i dowódca prawego liczniejszego skrzydła armii krymskiej w czasie walnych wypraw wojennych[1].

Zastępca chana na Krymie podczas jego nieobecności lub w czasie wypraw wojennych. Jeden z decydentów polityki zagranicznej Chanatu Krymskiego[2].

Według prawa, mógł nim zostać jedynie najstarszy brat lub syn panującego. Dopiero od 2 połowy XVII wieku urząd ten mógł otrzymać (z rąk sułtana tureckiego) dalszy krewniak z rodziny Girejów.

Posiadał własny, niezależny od chana aparat urzędniczy z wezyrem na czele.

W tytulaturze często łączono tytuł kałga z sułtan (syn lub brat chana).

Z 40 chanów krymskich tylko 24 pełniło bezpośrednio przed objęciem tronu urząd kałgi[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leszek Podhorodecki: Chanat Krymski i jego stosunki z Polską w XV-XVIII wieku, Książka i Wiedza, Warszawa 1987
  2. Dariusz Skorupa: Stosunki polsko-tatarskie 1595-1623, wyd. PAN, Warszawa 2004, s. 31 ISBN 83-89729-05-9
  3. Halil Inalcik: Power Relationships between Russia, the Crimea and the Ottoman Empire as Reflected in Titulature, Paryż 1986, s. 175