Ka (kana)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ka w hiraganie
Ka w katakanie
Ga w hiraganie
Ga w katakanie

Ka – szósty znak japońskich sylabariuszy hiragana (か) i katakana (カ). Reprezentuje on sylabę ka. Pochodzi bezpośrednio od znaku kanji 加. Po dodaniu dakuten w obydwu wersjach znaku (が i ガ) reprezentuje on sylabę ga.

か i が występują zwykle jako części gramatyczne zdania.

  • か umieszczone na końcu zdania:
  1. oznacza pytanie;
  2. wyraża zaproszenie lub prośbę;
  3. zadaje pytanie o życzenie rozmówcy;
  4. wyraża wątpliwość;
  • が służy jako partykuła wyznacznik podmiotu gramatycznego. W japońskim istnieje także partykuła podmiotu logicznego wymawiana -wa, ale zapisywana -ha は:
  1. wskazuje podmiot czynności, sytuacji, stanu;
  2. wskazuje przedmiot pragnień, coś co się lubi, czego się nie lubi;
  3. wskazuje to, co człowiek potrafi zrobić, może (lub czego nie może) zrobić, robi dobrze lub źle[1].

Partykuła が (-ga) w znaczeniu ale, lecz, służy m.in. jako oznaczenie, że:

  1. z czynności wcześniejszej nie wynika spodziewany rezultat;
  2. oznacza, że druga część zdania pozostaje w opozycji do pierwszej;
  3. wskazuje, że pierwsza część zdania stanowi rodzaj wstępu (wprowadzenia) do drugiej części;
  4. wskazuje jednoczesność dwu akcji lub współistnienie dwu sytuacji[1].

Choć znak sylabariusza カ jest niemalże graficznie identyczny ze znakiem kanji , chikara (siła, moc, umiejętność), nie jest z nim tożsamy, nawet pod względem wymowy[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Słownik japońsko-polski. Warszawa: Wiedza Powszechna, Fundacja Japońska, s. 69, 137-138, 138-140. ISBN 83-214-1140-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]