Kabłąk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kabłąk chroniący dłoń w pałaszu (zaintegrowany z jelcem)
Kabłąk chroniący język spustowy w rewolwerze

Kabłąk – element konstrukcyjny wygięty w łuk[1] pełniący funkcję osłony w broni palnej i białej. W broni białej stanowi rozbudowaną osłonę rękojeści, chroniąc (wraz z jelcem) dłoń użytkownika podczas walki[2]. W broni palnej stanowi osłonę języka spustowego, zabezpieczając go przed przypadkowym naciśnięciem lub uszkodzeniem (stosowany w większości rodzajów ręcznej broni strzeleckiej)[3][4].

Kabłąkiem określane są również podobne osłony zabezpieczające elementy delikatne (np. w kołowrotku wędkarskim) lub niebezpieczne (np. piła tarczowa), a także uchwyty stosowane do przenoszenia niektórych naczyń, takich jak np. wiadro lub koszyk. Kabłąk spotykany jest również jako element niektórych narzędzi służący do uzyskania naciągu – np. w pile kabłąkowej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. kabłąk, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-08-03].
  2. Włodzimierz Kwaśniewicz 1000 słów o broni białej i uzbrojeniu ochronnym, wyd. 1981, s. 63-64
  3. Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 97. ISBN 83-11-06699-X.
  4. Andrzej Ciepliński: Encyklopedia współczesnej broni palnej: (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WIS, 1994, s. 92. ISBN 83-86028-01-7.