Kajetan Onufry Sierakowski

Kajetan Onufry Sierakowski
	; Sierakowski Hrabia
Rodzina	Sierakowscy herbu Ogończyk
Data i miejsce urodzenia	6 sierpnia 1753 ; Kraków
Data i miejsce śmierci	16 listopada 1841 ; Warszawa
Ojciec	Roman Sierakowski
Matka	Teresa Sierakowska
Żona	Helena Maria Dzieduszycka; Anna Teodora Sierakowska
Dzieci	Adam Sierakowski; Antoni Jan Franciszek Sierakowski
	Odznaczenia

Kajetan Onufry Sierakowski herbu Ogończyk (ur. 6 sierpnia 1753 w Krakowie, zm. 16 listopada 1841 w Warszawie) – hrabia, ostatni kasztelan słoński.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Romana (zm. 1783), rotmistrza roty pancernej królewskiej i Teresy Sierakowskiej herbu Dołęga, córki Józefa, strażnika wielkiego koronnego.

Dwukrotnie żonaty. Pierwszą żonę Helenę Marię Dzieduszycką (1758-1848), córkę Tadeusza cześnika wielkiego koronnego, poślubił około 1770 roku. Drugą żonę Annę Teodorę Sierakowską (1765-1792), córkę Teodora, kasztelana słońskiego, poślubił 10 lat później dnia 1 stycznia 1780 roku w Nowym Targu. Z tego małżeństwa urodziło się dwóch synów: Adam i Antoni Jan Franciszek (1783-1842).

Pełnione urzędy i godności[edytuj | edytuj kod]

Szambelan królewski. Od 1781 starosta grodowy bobrownicki. W latach 1787-1795 pełnił urząd ostatniego kasztelana słońskiego. Od 1824 roku kasztelan Królestwa Polskiego. Członek Sejmu 1830/1831. Był dziedzicem Wilczkowic.

W 1828 roku był członkiem Sądu Sejmowego, mającego osądzić osoby oskarżone o zdradę stanu^[1]. Jako senator podpisał 25 stycznia 1831 roku akt detronizacji Mikołaja I Romanowa^[2].

Po ojcu hrabia galicyjski od 1775, a osobiście pruski od 1776^[3], zatwierdzony w Królestwie Kongresowym w 1820^[4].

Odznaczony Orderem Orła Białego 8 lutego 1792, a Orderem św. Stanisława w 1793^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Tadeusz Bieczyński, Sąd sejmowy 1827-1829 na przestępców stanu. Urzędowe akta, Poznań 1873, s. IX, 50.
↑ Dyarusz Sejmu z R. 1830-1831, wydał Michał Rostworowski, T. I, Kraków 1907, s. 244.
↑ ^a ^b Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 842.
↑ Kuryer Litewski, nr 130, 29 października 1820 roku, [b.n.s.]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

"Polski Słownik Biograficzny" (tom 37, str. 277)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Biografia z portretem. bobrownikinadwisla.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
Do Uprzedzonych Względem Konstytucyi Dnia 3 Maia 1791 Roku Zapadłey Od Kaietana Sierakowskiego Kasztellana Słońskiego Warszawa 1791

[1] Tadeusz Bieczyński, Sąd sejmowy 1827-1829 na przestępców stanu. Urzędowe akta, Poznań 1873, s. IX, 50.

[2] Dyarusz Sejmu z R. 1830-1831, wydał Michał Rostworowski, T. I, Kraków 1907, s. 244.

[ab-3] Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 842.

[4] Kuryer Litewski, nr 130, 29 października 1820 roku, [b.n.s.]

[1]

[2]

[3]

[4]