Kajgulik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kajgulik
Histriophoca
Gill, 1873[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kajgulik pręgowany (H. fasciata)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Infrarząd

Arctoidea

Nadrodzina

Phocoidea

Rodzina

fokowate

Rodzaj

kajgulik

Typ nomenklatoryczny

Phoca fasciata A.E.W. Zimmermann, 1783

Gatunki

2 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Kajgulik[2] (Histriophoca) – rodzaj ssaków z rodziny fokowatych (Phocidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w wodach Morza Wschodniosyberyjskiego, Morza Czukockiego, zachodniej części Morza Beauforta i Morza Beringa, oraz Morza Ochockiego i północnego Oceanu Spokojnego na wysokich szerokościach geograficznych, od Hokkaido i północnego Morza Japońskiego po Alaskę[3][4][5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 150–175 cm; masa ciała 70–110 kg; nowo narodzone kajguliki mierzą 90 cm przy ciężarze około 10 kg[4][6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1873 roku amerykański ichtiolog, teriolog i malakolog Theodore Nicholas Gill w artykule o fokach z Alaski opublikowanym na łamach The American naturalist[1]. Na gatunek typowy wyznaczył (oznaczenie monotypowe) kajgulika pręgowanego (H. fasciata).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[8][6][3][2]:

oraz wymarły gatunek z miocenu Europy[9][10]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b T.N. Gill. The Ribbon Seal of Alaska. „The American naturalist”. 7, s. 179, 1873. (ang.). 
  2. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 153. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 446. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  4. a b B. Stewart: Family Phocidae (Earless Seals). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 4: Sea Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2014, s. 179. ISBN 978-84-96553-93-4. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Histriophoca. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-22]. (ang.).
  6. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 679. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 328, 1904. (ang.). 
  8. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-19]. (ang.).
  9. Histriophoca alekseevi Koretsky 2001 (ribbon seal). Fossilworks: The Paleobiology Database. [dostęp 2021-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-22)]. (ang.).
  10. I.A. Koretsky. Morphology and Systematics of Miocene Phocinae (Mammalia: Carnivora) from Paratethys and North Atlantic Region. „Geologica Hungarica”. Series Palaeontologica. 54, s. 37, 2001. (ang.).