Morze Japońskie

Morze Japońskie
Kontynent	Azja
Państwa	Korea Północna Korea Południowa Japonia Rosja
Powierzchnia	978 000 km²
Średnia głębokość	1753 m
Największa głębia	3742 m
Typ morza	przybrzeżne
Położenie na mapie Japonii Morze Japońskie
40°N 135°E

Morze Japońskie jest morzem przybrzeżnym zachodniego Oceanu Spokojnego, otoczonym przez japońskie wyspy Hokkaido, Honsiu i Kiusiu oraz rosyjską wyspę Sachalin od wschodu, a przez Półwysep Koreański i kontynentalną Rosję od zachodu.

Morze to jest połączone z innymi akwenami przez 5 cieśnin:

• Tatarską (szer. 7,4 km) – pomiędzy lądem Azji a wyspą Sachalin
• La Pérouse’a (jap. Sōya Kaikyō) szer. 43 km – pomiędzy wyspami Sachalin i Hokkaido
• Tsugaru (szer. 19,5 km) – pomiędzy wyspami Hokkaido i Honsiu
• Kanmon (szer. 0,6 km) – pomiędzy wyspami Honsiu i Kiusiu
• Koreańską (szer. 64 km) – pomiędzy Półwyspem Koreańskim i Cuszimą

Najgłębsze miejsce: 3742 m poniżej poziomu morza. Morze ma dwa główne baseny: Yamato i Japoński, które są cenne dla rybołówstwa.

Nazwa

Morze to jest nazywane:

• Nihon-kai (日本海) po japońsku, Sea of Japan po angielsku, Японское Море po rosyjsku, czyli Morze Japońskie;
• Donghae (hangul: 동해; hancha: 東海) po koreańsku (Korea Południowa), czyli Morze Wschodnie;
• Joseondonghae (조선동해; 朝鮮東海) (Korea Północna), czyli Morze Wschodniokoreańskie.

Aktualnie toczy się spór odnośnie zmiany nazwy tego morza używanej na forum międzynarodowym – władze obu Korei chcą doprowadzić do zastąpienia angielskiej nazwy Sea of Japan, stosowanej oficjalnie przez m.in. przez ONZ i IHO, nazwą Sea of Korea lub East Sea. Władze Korei Południowej naciskają również na Polskę, aby stosować po polsku nazwę Morze Wschodnie dla tego akwenu zamiast tradycyjnej polskiej nazwy Morze Japońskie. Jednak zgodnie z ustaleniami Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych i Ministerstwa Spraw Zagranicznych w języku polskim należy używać wyłącznie nazwy Morze Japońskie, a wywieranie nacisku przez Koreę Południową w celu zmiany nazwy jest niestosowne, gdyż żaden kraj nie ma prawa ingerować w tradycyjne sposoby nazywania terytoriów nieposiadających atrybucji, takich jak wody międzynarodowe, a polskie nazewnictwo wynika z prawa do używania nazw przyjętych przez tradycję.