Kamienica Hermana Konstadta w Łodzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Kamienica Hermana Konstadta
Symbol zabytku nr rej. A/36 z 20.01.1971, dec. z 18.03.1966
Ilustracja
Kamienica w 2007 roku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Adres

ul. Piotrkowska 53

Styl architektoniczny

eklektyzm

Architekt

Juliusz Adolf Jung

Ukończenie budowy

1885

Pierwszy właściciel

Herman Konstadt

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica Hermana Konstadta”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica Hermana Konstadta”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica Hermana Konstadta”
Ziemia51°46′11,33″N 19°27′21,61″E/51,769814 19,456003
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica Hermana Konstadta – kamienica znajdująca się w Łodzi przy ul. Piotrkowskiej 53. Kamienica została wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa łódzkiego 20 stycznia 1971 roku, z numerem A/36[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach 80. XIX w. Herman Konstadt zakupił za sumę 40 tys. rubli działkę pod numerem 53. Wówczas znajdował się na niej parterowy dom, a na jego tyłach rozciągał się pas zieleni. Budowę kamienicy rozpoczęto po 1883 roku, a zakończono w 1885. Autorem projektu architektonicznego był Juliusz Adolf Jung, budowniczy pracujący dla przedsiębiorstwa I. K. Poznańskiego, w miejscu dawnego domu tkacza[2]. Ze względu na masywność bryły kamienicy była ona nazywana pałacem[3]. Po wystawieniu kamienicy została ona określona jako najpiękniejsza w Łodzi[4].

W kamienicy miały swoją siedzibę oraz składy różne przedsiębiorstwa, do których należały m.in.: Krusche i Ender, Towarzystwo Akcyjne Piotrkowskiej Manufaktury, Peterburskie Towarzystwo „Skorochód” (najelegantszy skład obuwia produkowanego przez to przedsiębiorstwo[4]), czy Leonhardt, Wolker i Girbardt SA[2]. Od 1918 roku w kamienicy mieściła się siedziba Związku Zawodowego Urzędników Miejskich w Łodzi[4].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budynek posiada dekoracyjne formy neorenesansu francuskiego z elementami „stylu Franciszka I”. Charakterystycznym elementem kamienicy Hermana Konstadta jest wykusz nad bramą, którego dźwigają dwaj atlanci. Na wyższych kondygnacjach umieszczono kariatydy, natomiast budynek nakrywa wysoki dach z mansardami i żeliwną balustradką na kalenicy[5][6]. Oba piętra mają po dwa balkony tralkowe. Pomiędzy oknami znajdują się pilastry. Kondygnacje oddzielone są gzymsami, a pod gzymsem wieńczącym oraz pomiędzy drugą a trzecią kondygnacją znajduje się fryz z ornamentem roślinnym[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. nid.pl, 2011-12-31. s. 43. [dostęp 2017-12-29].
  2. ↑ a b Piotrkowska 53, 30 marca 2017 [dostęp 2017-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-30].
  3. ↑ a b Anna Rynkowska, Ulica Piotrkowska, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, s. 197, ISBN 978-83-939822-4-0.
  4. ↑ a b c Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński: Spacer pierwszy. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2008. ISBN 978-83-927666-4-3.
  5. ↑ Krzysztof Stefański, Atlas architektury dawnej Łodzi, Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie, 2008, s. 83, ISBN 978-83-89790-32-3.
  6. ↑ ul. Piotrkowska 53, 30 marca 2017 [dostęp 2017-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-30].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kamienica_Hermana_Konstadta_w_Łodzi&oldid=65198988”