Kaplica Oraczewskich w Morawicy

Kaplica Oraczewskich

A.434 z dnia 15.01.1957 i 15.02.1967
kościół filialny, ob. ruiny
widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Morawica
Adres	ul. Spacerowa
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Matki Bożej Nieustającej Pomocy
Wezwanie	Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
Wspomnienie liturgiczne	8 grudnia
Historia Data zakończenia budowy ok. 1840
Dane świątyni Styl neogotycki Architekt Friedrich August Stüler Świątynia • materiał bud. • kamień wapienny Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Morawicy Kaplica Oraczewskich
Położenie na mapie Polski Kaplica Oraczewskich
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Kaplica Oraczewskich
Położenie na mapie powiatu kieleckiego Kaplica Oraczewskich
Położenie na mapie gminy Morawica Kaplica Oraczewskich
50°44′58,08″N 20°37′19,07″E

Kaplica Oraczewskich – Kaplica, która znajdowała się w Morawicy w województwie świętokrzyskim. Zniszczona podczas II wojny światowej. Zachowane fragmenty murów w stanie ruiny stanowią jeden z rejestrowanych zabytków miasta.

Historia

Kaplica pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny została ufundowana przez Hortensję z Wielopolskich Oraczewską i Fryderykę hrabinę Wielopolską. Kaplicę zaprojektował architekt Friedrich August Stüler. Została zbudowana około 1840 roku. Pełniła funkcje religijne do wybuchu II wojny światowej. Podczas bitwy w dniu 15 stycznia 1945 roku została ostrzelana przez sowiecką artylerię, ponieważ umieszczony był w niej niemiecki punkt obserwacyjny. Odłamki pocisków uszkodziły ołtarz główny razem ze znajdującym się w nim obrazem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. W 1957 r. kaplica została wpisana do rejestru zabytków. W 1986 tereny przylegające do kaplicy zostały zakupione na potrzeby projektowanej Kalwarii Świętokrzyskiej. W toku prac ruiny zostały zabezpieczone i wkomponowane w kompleks kalwarii.

Architektura

Pierwotnie była to jednonawowa budowla z kamienia wapiennego w stylu neogotyckim wzniesiona na planie prostokąta. Ściany wewnątrz były ozdobione pilastrami, na drewniany chór wchodziło się drewnianymi schodami. We wnętrzu były wmurowane cztery marmurowe epitafia rodów Oraczewskich i Wielopolskich.