Karalio
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Karalio (Caralio) – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Na tarczy dzielonej w słup w polu prawym, czerwonym, lew wspięty, złoty, ukoronowany.
W polu lewym, błękitnym, feniks purpurowy, wyłaniający się z płomieni czerwonych, patrzący w słońce złote w prawym górnym rogu pola.
Labry z prawej czerwone, podbite złotem, z lewej błękitne, podbite złotem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany 29 kwietnia 1552 Janowi Jakubowi (Giovanni Giacobbe lub Giacomo) Caraglio z Werony[1]. Caraglio pracował jako wyrzynacz gemm, uzyskał prawo do używania herbu jako znaku imiennego na swych wyrobach złotniczych[2].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Caralio – Caraglio – Karalio.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 37. ISBN 83-7181-217-5.
- ↑ Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Warszawa: DiG, 2001, s. 28. ISBN 83-7181-173-X.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.brak strony w książce
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Karalio z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |
Ukryta kategoria: