Karl-Heinz Günther
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
pedagog, historyk wychowania |
Karl-Heinz Günther (ur. 13 lutego 1926 w Eisenach, zm. 1 października 2010) – niemiecki pedagog i historyk wychowania[1][2][3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od 1943 roku brał udział w II wojnie światowej (na froncie wschodnim) jako członek personelu pomocniczego niemieckiej Luftwaffe, trafił do niewoli i do 1949 był jeńcem wojennym w ZSRR. W latach 1949–1952 studiował pedagogikę na Uniwersytecie Marcina Lutra w Halle i Wittenberdze. Od 1951 do 1955 roku był asystentem na wydziale pedagogicznym uczelni[2]. W 1955 roku otrzymał stopień doktora[1]. Od 1955 roku pracował w Niemieckim Centralnym Instytucie Pedagogicznym (Niemieckiej Republiki Demokratycznej), a w latach 1961–1970 pełnił w nim funkcję zastępcy dyrektora[1] i był kierownikiem studiów podyplomowych oraz kształcenia ustawicznego[2]. Habilitował się w 1963 roku na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie[2]. W latach 1970–1990 był członkiem, a następnie wiceprzewodniczącym Akademii Nauk Pedagogicznych NRD[1][2]. Od 1978 roku był członkiem korespondentem Akademii Nauk NRD oraz przewodniczącym Komisji do spraw edukacji i historii szkolnictwa. W 1991 roku przeszedł na emeryturę[2].
Zainteresowania naukowe Günthera koncentrowały się wokół historii pedagogiki niemieckiej oraz podstaw teoretycznych pedagogiki. Ponadto zajmował się teorią wychowania, planowania oświaty oraz organizacją badań naukowych[1].
Wybrane publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]
- Die Persönlichkeitspädagogik Hugo Gaudigs, 1957
- Bürgerlich-demokratische Pädagogen in Deutschland, 1963
- Geschichte der Schule in der DDR (z G.Uhligiem), 1969
- Zu einigen Entwicklungstendenzen der Allgemeinbildung, 1980
- Zu einigen Problemen der moralischen Erziehung der Schuljugend, 1982
- Geschichte der Erziehung (współautor i współwydawca), 1957–1987
- Das Bildungswesen der DDR, 1979
- Welten der Kindheit und Familie, 1987
Źródło[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 120–121. ISBN 83-88149-41-5.
- ↑ a b c d e f Kurzbiographie Prof. Dr. Karl-Heinz Günther. Bibliothek für Bildungsgeschichtliche Forschung. [dostęp 2016-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-11)].
- ↑ Karl-Heinz Günther. Deutsche Digitale Bibliothek. [dostęp 2016-11-12].