Karol Majkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Majkowski
Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1913
Łódź

Data śmierci

17 października 1980

Przynależność polityczna

PPR, PZPR

Małżonek

Michalina Tatarkówna-Majkowska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Dom przy ul. Kopcińskiego 57 w Łodzi, w którym mieszkali Majkowscy.

Karol Majkowski (ur. 14 czerwca 1913 w Łodzi[1], zm. 17 października 1980[1][2]) – polski działacz komunistyczny, dyrektor przedsiębiorstw łódzkich w okresie PRLu, wieloletni radny Rady Narodowej miasta Łodzi, mąż Michaliny Tatarkówny-Majkowskiej[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W okresie międzywojennym ukończył naukę w Państwowym Liceum Handlowym, następnie przez rok studiował na Wyższej Szkole Ekonomicznej oraz Studium Organizacji i Administracji Przedsiębiorstw przy SGH. Następnie był pracownikiem biurowym w Wydawnictwie Grafika w Łodzi, księgowym w Przedstawicielstwie firmy Fanal – Warszawa i robotnikiem w Zakładach Bawełnianych Józefa Richtera w Łodzi. W latach 1935–1937 służył w 4. Pułku Lotniczym w Toruniu, podczas służby osiągając stopień plutonowego. W latach 1937–1939 pracował na poczcie w Łodzi[1].

Po wybuchu II wojny światowej był bezrobotny, w 1940 został księgowym w fabryce wód gazowych. W lipcu 1940 został wywieziony na roboty przymusowe do kopalni Grube Marga w Gartenstadt Marga(inne języki), z których uciekł w 1941. Po powrocie został schwytany w Pabianicach, następnie więziony w więzieniu na Radogoszczu, a później także w Poznaniu, Wrocławiu, Chociebużu i Senftenbergu, a następnie ponownie wysłany na roboty przymusowe. W kwietniu 1945 doczekał wyzwolenia przez Armię Czerwoną i powrócił do Łodzi[1].

Od 1945 pracował na stanowisku intendenta w łódzkim oddziale NIK, następnie jako księgowy w Związku Elektrowni Międzymiastowych Przemysłowych Okręgu Łódzkiego. W latach 1946–1949 pracował Państwowych Zakładach Przemysłu Bawełnianego nr 16, 14, 11 i 22, osiągając stanowisko dyrektora handlowego. W latach 1949–1950 był kierownikiem działu bawełny w Centrali Importowej Przemysłu Włókienniczego „Textilimport” w Łodzi. W latach 1950–1952 był kierownikiem Wydziału Handlu Komitetu Łódzkiego PZPR. W 1952 został dyrektorem handlowym Centrali Eksportowo-Importowej Przemysłu Włókienniczego „CeTeBe”, a w 1953 szefem produkcji filmów animowanych w łódzkiej Wytwórni Filmów Fabularnych. W 1955 został p.o. naczelnego dyrektora Centralnego Zarządu Handlu Artykułami Fotograficznymi i Precyzyjno-Optycznymi w Łodzi. Przez lata zasiadał na stanowiskach, będących w gestii nomenklatury partyjnej. W latach 60. XX ukończył studia na Uniwersytecie Łódzkim[1].

Od 1945 był członkiem PPR, a następnie PZPR. Był protokolantem Komitetu Dzielnicowego PPR, szybko awansując na lokalnego działacza społeczno-politycznego. Był wieloletnim radnym Rady Narodowej miasta Łodzi w latach 1951–1957 oraz 1961 – 1965. Majkowski był również wiceprezesem Aeroklubu Łódzkiego[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Majkowski był synem robotnika – Romana Majkowskiego i robotnicy – Anny z domu Kotowskiej, mężem Michaliny Tatarkówny-Majkowskiej. Majkowski początkowo mieszkał do ślubu w 1946 z rodzicami przy ul. Słowiańskiej 27 w Łodzi. Małżeństwo mieszkało przy pl. Zwycięstwa 14, a w późniejszym okresie przy ul. dr. S. Kopcińskiego 57 w Łodzi[1].

Majkowski został pochowany na cmentarzu komunalnym Zarzew w Łodzi (Kwatera: VII, Rząd: 1, Grób: 1)[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Piotr Ossowski, Michalina Tatarkówna-Majkowska. Biografia, Łódź 2016.
  2. a b Cmentarz – strona główna [online], cmentarzekomunalne.lodz.systkom.pl [dostęp 2022-11-02].