Katarzyna Onyszkiewiczowa
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
trucicielka, seryjna morderczyni |
| Strona internetowa | |
Katarzyna Onyszkiewiczowa znana także jako Katarzyna Onyszkiewicz, Heńka Onyszkiewiczowa, Kasia Koczeczukowa, Ksenia Unyszkiewicz czy Joanna Topolnicka, przez ówczesną prasę zwaną „Demonem Kobiecym”[1] (ur. 1840?, zm. 9 marca 1895[2]) – galicyjska przestępczyni i trucicielka, seryjna morderczyni działająca głównie na prowincji zaboru austriackiego w drugiej połowie XIX wieku.
Życiorys
Onyszkiewiczowa pochodziła prawdopodobnie z północnej Bukowiny (dziś historyczny region Ukrainy), z Czerniowiec, z rodziny chłopskiej i wychowana wyznaniu greko-katolickim. W młodości utrzymywała się z szycia. Nie wiadomo, jak naprawdę się nazywała, zależnie od miejsca przedstawiała się różnym imieniem i nazwiskiem.
Po raz pierwszy została skazana na 6 miesięcy więzienia za kradzież w Czerniowcach w 1858 roku. Rok później w Śniatyniu skazano ją na 20 rózgów, również za kradzież.
Onyszkiewiczowa chodziła od wsi do wsi, udając handlarkę lub zakonnicę, prosząc o gościnę. Następnie częstowała swoich gospodarzy usypiającą oraz śmiercionośną miksturą (w jej skład wchodziło prawdopodobnie ziele bieluni dziędzierzawej, szaleju jadowitego i lulka czarnego), która powodowała nie tylko narkotyczny sen, ale także halucynacje, wymioty, konwulsje, trudności z oddychaniem, a czasem także śmierć. Gdy ofiary traciły przytomność, plądrowała ich majątek i znikała. Atakowała ponownie wiele kilometrów dalej, występując pod nowym nazwiskiem i w innym przebraniu. Jej ofiarami padali głównie mężczyźni. Nie wiadomo ile osób zabiła. Zbiegiem lat została skazana za cztery morderstwa w trzech oddzielnych procesach (1869, 1870 (2) i 1872).
W 1869 roku w Stanisławowie została po raz pierwszy skazana za morderstwo na 10 lat i wysłana do więzienia Marii Magdaleny we Lwowie, z którego po niecałym roku uciekła.
Została schwytana w Krakowie w 1870 roku, skąd została wysłana do Lwowa, gdzie została skazana na dodatkowe 10 lat więzienia za kolejne dwa popełnione przez nią morderstwa po przez otrucie. W nocy z 2 na 3 września 1879 roku znów uciekła.
Ostatni jej proces, który odbył się we Lwowie wiosną 1880 roku, cieszył się wielkim zainteresowaniem. Przed budynkiem sądu zgromadził się tłum gapiów, a ówczesne media szczegółowo relacjonowały jego przebieg. „Patrząc na nią, przychodzą na myśl nocne orgie na Łysej Górze. W wiekach średnich spławiono by ją niezawodnie” – pisał korespondent tygodnika „Biesiada Literacka”. Sąd skazał ją na dziesięć lat więzienia - kara miała być dodana do poprzednich wyroków. Galicyjska trucicielka ostatecznie zmarła za kratkami[1][2][3][4].
Przypisy
- ↑ a b Demon Kobiecy [online], wyborcza.pl.
- ↑ a b Katarzyna Onyszkiewiczowa, Serial Killer Thief – Ukraine, 1880 (ang.)
- ↑ Rafał Natorski: Najsłynniejsze trucicielki. kobieta.wp.pl. [dostęp 11 sty 2016]. (pol.).
- ↑ Adam Leszczyński: Galicyjska trucicielka. wyborcza.pl. [dostęp 5 maja 2014]. (pol.).