Kazimierz Maciej Skorupka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Kazimierz Skorupka
Herb
Ślepowron
Data urodzenia

ok. 1716

Data śmierci

1785

Ojciec

Stanisław Skorupka

Kazimierz Maciej (Maciej Kazimierz) Skorupka herbu Ślepowron (ur. ok. 1716, zm. 1785[1]) – chorąży drohicki w latach 1775-1783, podczaszy drohicki w latach 1756-1775, wicestarosta, sędzia grodzki sandomierski, wojski nowokorczyński, konsyliarz województwa sandomierskiego w konfederacji radomskiej w 1767 roku, chorąży chorągwi pancernej starosty trembowelskiego Potockiego w Pułku Najjaśniejszego Króla w 1760 roku[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława Skorupki łowczego drohiczyńskiego. Poseł ziemi drohickiej na sejm 1760 roku[3]. Poseł na sejm nadzwyczajny 1761 roku z województwa ruskiego[4]. W załączniku do depeszy z 2 października 1767 roku do prezydenta Kolegium Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego Nikity Panina, poseł rosyjski Nikołaj Repnin określił go jako posła właściwego dla realizacji rosyjskich planów na sejmie 1767 roku[5]. Jako poseł z województwa sandomierskiego wszedł w skład delegacji Sejmu 1767–1768, wyłonionej pod naciskiem posła rosyjskiego Nikołaja Repnina, powołanej w celu określenia ustroju Rzeczypospolitej[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Polski Słownik Biograficzny tom XXXVIII s.280
  2. Kolęda Warszawska na rok 1760, Warszawa 1760, [b.n.s]
  3. Dyaryusz sejmu walnego warszawskiego 6 października 1760 r. zaczętego, dodatek spis posłów, w: Przegląd Archeologiczny, z. IV, Lwów 1888, s. 182.
  4. Porządek JJ WW Ich Mciow Panow Posłow Obranych na Seym Extraordynaryiny Warszawski, Dnia 27. Kwietnia 1761, [b.n.s]
  5. Носов Б. В. Установление российского господства в Речи Посполитой. 1756–1768 гг. Moskwa, 2004, s. 663.
  6. Volumina Legum t. VII, Petersburg 1860, s. 252.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Aleksander Kraushar, Książę Repnin i Polska, Warszawa 1900, t. I, s. 390.
  • Urzędnicy podlascy XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Ewa Dubas-Urwanowicz, Włodzimierz Jarmolik, Michał Kulecki, Jerzy Urwanowicz. Kórnik 1994, s. 69, 78, 191.