Kazimierz Molendziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Molendziński
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1903
Şuşa

Data i miejsce śmierci

16-19 kwietnia 1940
Katyń

Zawód, zajęcie

historyk sztuki

Kazimierz Molendziński (ur. 1 marca 1903 w Suszy na Kaukazie, zm. 16-19 kwietnia 1940 w Katyniu) – polski historyk sztuki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Suszy, w ówczesnej guberni jelizawietpolskiej, w rodzinie Stefana i Marii z Żaboklickich[1][2].

Studia na Uniwersytecie Jagiellońskim uwieńczył doktoratem z zakresu historii sztuki pod kierunkiem Vojeslava Molè[3]. W 1930 ukończył kurs w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty[1]. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 i 312. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[4]. Posiadał przydział w rezerwie do 6 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie[5].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Między 16 a 19 kwietnia 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany[2]. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[6]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Wojciech Gerson 1831-1901, Warszawa: Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie 1931.
  • Klasztor pofranciszkański w Międzyrzeczu Ostrogskim (badania przeprowadzone przy finansowem poparciu Kasy im. Mianowskiego), Równe: Zarz. Wołyńskiego Okr. Zw. Nauczyc. Polsk. 1935.
  • Ze studiów nad twórczością Józefa Chełmońskiego: trzy nieznane szkicowniki, Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Propagandy Sztuki 1937.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 409.
  2. a b Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 519.
  3. Małgorzata Smorąg-Różycka, Wojsław Molè. Między Strzygowskim a Rieglem i Dvořákiem, "Modus. Prace z historii sztuki" 13-12 (2013), s. 7-26.
  4. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 208.
  5. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 49.
  6. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]