Przejdź do zawartości

Kazimierz Zipser

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Zipser
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1875
Zbaraż

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 1961
Wrocław

profesor nauk technicznych
Specjalność: budowa kolei
Alma Mater

Politechnika Lwowska

Profesura

1921

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Lwowska
Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
Politechnika Wrocławska

Rektor Politechniki Lwowskiej
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Złoty Krzyż Zasługi Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)

Kazimierz Zipser (ur. 2 stycznia 1875 w Zbarażu, zm. 8 czerwca 1961 we Wrocławiu) – polski inżynier kolejnictwa, rektor Politechniki Lwowskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Juliusza. W 1892 ukończył IV C. K. Gimnazjum i Wyższą Szkołę Realną we Lwowie. Działał w tajnym ruchu niepodległościowym na obszarze Galicji[1]. W latach 1892–1898 studiował w Wydziale Inżynierii Politechniki Lwowskiej. Przez szereg kolejnych lat pracował przy budowie linii kolejowych i w administracji kolei w Innsbrucku i Lwowie oraz w Stanisławowie. W 1921 mianowany profesorem zwyczajnym kolejnictwa na Politechnice Lwowskiej i kierownikiem Katedry Kolejnictwa. W 1925 był redaktorem „Czasopisma Technicznego”[2]. Był dziekanem Wydziału Inżynieryjnego PLw w latach 1925/1926 i 1936/1937 oraz rektorem uczelni w latach 1928/1929 i 1932/1933. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie[3].

Był działaczem Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, w 1931 został członkiem zarządu komitetu wojewódzkiego lwowskiego[4]. 16 kwietnia 1936 został wybrany ponownie wiceprezesem zarządu Lwowskiego Okręgu Wojewódzkiego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej[5][6][7].

W czasie pierwszej okupacji sowieckiej Lwowa (1939–1941) pracował nadal na uczelni, w czasie okupacji hitlerowskiej był wykładowcą na Państwowych Technicznych Kursach Zawodowych (1942–1944), które okupanci utworzyli na terenie PLw jako substytut uczelni technicznej.

Zmuszony do wyjazdu ze Lwowa w 1945 wyjechał najpierw do Krakowa, gdzie był profesorem na AGH – w latach 1945–1947 jako dziekan Wydziału Inżynieryjnego, następnie od 1947 do Wrocławia, gdzie do 1958 był kierownikiem katedry budowy kolei na Politechnice Wrocławskiej, zaś w latach 1947–1949 był prorektorem PWr.

Był żonaty z Heleną z domu Błońską (zm. w 1983 w wieku 87 lat)[8]. Ojciec architekta, prof. Tadeusza Zipsera.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wacław M. Borzemski: Pamiętnik tajnych organizacji niepodległościowych na terenie byłej Galicji w latach 1880–1897. Lwów: 1930, s. 192.
  2. Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie 1877–1927. 1927: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1927, s. 50.
  3. Czasopismo Techniczne. R. 54, 10 sierpnia 1936, Nr 15 s. 266.
  4. L. O. P. P.. „Gazeta Lwowska”, s. 4, nr 100 z 1 maja 1931. 
  5. Kronika miejska. Pożegnanie prezesa inż. Łaguny w L. O. P. P.. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 57 z 10 marca 1936. 
  6. Rozbudowa lwowskiego okręgu L. O. P. P.. „Wschód”. Nr 9, s. 7, 20 kwietnia 1936. 
  7. Komunikaty. Nowy zarząd Lwowskiego Okręgu Wojewódzkiego LOPP. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 91 z 22 kwietnia 1936. 
  8. Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 47, s. 97, czerwiec 1984. Koło Lwowian w Londynie. 
  9. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 466 „za wybitne zasługi na polu nauki i wychowania młodzieży w duchu patriotycznym, położone w latach 1905–1918”.
  10. Odznaczenia Krzyżem Zasługi. „Gazeta Lwowska”. Nr 260, s. 2, 11 listopada 1936. 
  11. Odznaczenia zasłużonych działaczy w terenu Ziem Południowo-Wschodnich. „Wschód”. Nr 30, s. 6, 20 listopada 1936. 
  12. M.P. z 1950 r. nr 85, poz. 1021 „za zasługi w pracy zawodowej”.
  13. M.P. z 1933 r. nr 110, poz. 139 „za zasługi na polu obrony powietrznej i przeciwgazowej”.
  14. M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1588 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej”.
  15. Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 245.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]