Klasztor na Břevnovie
nr rej. 11718/1-1426 z 3 maja 1958[1] | |
Widok na klasztor | |
Państwo | |
---|---|
Miasto wydzielone | |
Miejscowość | |
Kościół | |
Właściciel | |
Typ zakonu |
męski |
Obiekty sakralne | |
Kościół |
św. Małgorzaty |
Założyciel klasztoru | |
Styl | |
Data zamknięcia |
1951 |
Data reaktywacji |
1991-93 |
Położenie na mapie Pragi | |
Położenie na mapie Czech | |
50°05′05″N 14°21′25″E/50,084722 14,356944 | |
Strona internetowa |
Klasztor na Břevnovie lub klasztor břevnovski (czeski: Břevnovský klášter) – klasztor benedyktynów pw. św. Małgorzaty w Břevnovie, w Pradze. Został założony przez księcia Bolesława II i świętego Wojciecha, biskupa Pragi, w 993, jako pierwszy męski klasztor w Czechach. Zbudowany na mokradłach, a więc mitycznym miejscu przejścia między światem demonów a światem ludzi, miał za zadanie zablokowanie tego „przejścia”[2].
Budynki stojące do dziś, w tym kościół św. Małgorzaty, budynki klasztorne i prałatówka, pochodzą z XVIII wieku i zostały zbudowane w stylu barokowym. W 1757 Prusacy zorganizowali tu szpital wojskowy, gdzie zmarło 2,5 tysiąca żołnierzy, pochowanych za klasztornym spichlerzem. W czasie wojen napoleońskich ponownie była tu lecznica; a po 1950 klasztor służył jako siedziba jednostek MSW i część Archiwum Państwowego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Národní památkový ústav: Ústřední seznam kulturních památek České republiky. Nemovité památky. [dostęp 2015-04-04]. (cz.).
- ↑ Joanna Derdowska, Praskie przemiany: sacrum i desakralizacja przestrzeni miejskiej Pragi, Nomos, Kraków, 2006.