Kliszeniszki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kliszeniszki
Państwo

 Litwa

Okręg

 uciański

Rejon

jezioroski

Gmina

Turmont

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kliszeniszki”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Kliszeniszki”
Ziemia55°40′22″N 26°32′09″E/55,672778 26,535833

Kliszeniszki – dawny folwark, obecnie uroczysko. Tereny na których był położony, leżą obecnie na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie jezioroskim, w starostwie Turmont.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego[1].

W dwudziestoleciu międzywojennym folwark leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim[2], w gminie Smołwy[3].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 42 osoby, 34 były wyznania rzymskokatolickiego, 1 prawosławnego, a 7 staroobrzędowego. Jednocześnie 35 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a 7 inną. Było tu 5 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 5 domach zamieszkiwało 39 osób[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Tylży i prawosławnej w Dryświatach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w m. Turmont i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Turmont[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kliszeniszki, folwark, pow. nowoaleksandrowski, gm. Smołwy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 86.
  2. Dz.U. 1926 nr 6 poz. 29
  3. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 14.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 13.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 710.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]