Muraniszki Górne
Państwo | |
---|---|
Okręg | |
Rejon | |
Gmina |
Turmont |
Położenie na mapie Litwy | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
55°39′03″N 26°29′38″E/55,650833 26,493889 |
Muraniszki Górne – dawny zaścianek. Tereny, na których był położony, leżą obecnie na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie jezioroskim, w starostwie Turmont.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W czasach zaborów zaścianek w granicach Imperium Rosyjskiego[1].
W dwudziestoleciu międzywojennym zaścianek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim[2], w gminie Smołwy[3].
Powszechny Spis Ludności z 1921 roku podał ogólną liczbę mieszkańców dla zaścianków Muraniszki i Muraniszki Górne. Zamieszkiwało tu 35 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Było tu 9 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 zaścianek Muraniszki Górne zamieszkiwały 4 osoby w jednym domu[4].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Smołwach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w m. Turmont i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Turmont[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Muraniszki Górne, zaścianek, powiat nowoaleksandrowski, gmina Smołwy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 361 .
- ↑ Dz.U. 1926 nr 6 poz. 29
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 20 .
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 13 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1092 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Muraniszki Górne, zaścianek, powiat nowoaleksandrowski, gmina Smołwy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 361 .