Kościół poewangelicki w Barczewie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół poewangelicki
w Barczewie
2033 z dnia 11.05.1987 r.[1]
dawniej kościół parafialny, obecnie Skarbiec Kultury Europejskiej
Ilustracja
widok świątyni w trakcie remontu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Barczewo

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

Kościół ewangelicki

Położenie na mapie Barczewa
Mapa konturowa Barczewa, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelickiw Barczewie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelickiw Barczewie”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelickiw Barczewie”
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego
Mapa konturowa powiatu olsztyńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelickiw Barczewie”
Położenie na mapie gminy Barczewo
Mapa konturowa gminy Barczewo, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelickiw Barczewie”
Ziemia53°49′35,03″N 20°41′31,04″E/53,826397 20,691956

Kościół poewangelicki w Barczewie – jeden z zabytkowych kościołów w Barczewie, w województwie warmińsko-mazurskim. Obecnie nie pełni już funkcji sakralnych. Znajduje się w nim Skarbiec Kultury Europejskiej.

Świątynia została wzniesiona razem z plebanią w 1871 roku ze składek pastorów luterańskich zebranych w Niemczech. Teren pod budowę kościoła ofiarował król Fryderyk Wilhelm III Pruski na miejscu dawnego ogrodu klasztoru franciszkanów, pomiędzy kościołem św. Andrzeja Apostoła a Kanałem Młyńskim. Jednonawowa budowla wzniesiona została w stylu neogotyckim, z jasnej cegły, nakryta dachem dwuspadowym, natomiast w elewacjach bocznych zostały wstawione po cztery witrażowe okna. Elewacja frontowa została zwieńczona schodkowym szczytem z pinaklami po bokach. Dobudowana jest do niej wysmukła wieża o wysokości 30 metrów, z trójkątnymi kruchtami dostawionymi z lewej i prawej strony. Po 1945 roku luteranie i ostatni pastor zostali wysiedleni z miasta, skromne wyposażenie świątyni zostało zdewastowane, a dzwony zostały zdemontowane. Kościół stał się własnością państwa, a następnie został przekazany Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Placówka ta wykorzystywała świątynię jako magazyn do przechowywania zbiorów[2]. W sierpniu 2009 roku muzeum przekazało kościół miastu. W latach 2013-2014 dawna świątynia została wyremontowana z przeznaczeniem na Skarbiec Kultury Europejskiej. Remont kosztował ponad 3 miliony złotych i został sfinansowany głównie z unijnego Regionalnego Programu Operacyjnego. Uroczyste otwarcie Skarbca Kultury Europejskiej miało miejsce w dniu 10 listopada 2014 roku. Od tej pory w dawnym kościele ewangelickim mieści się galeria sztuki, sala koncertowa, odbywają się warsztaty i seminaria[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-09-18].
  2. kościół ewangelicki w Barczewie. Portal turystyczny miasta Olsztyna. [dostęp 2015-09-18]. (pol.).
  3. Skarbiec Kultury Europejskiej w Barczewie już otwarty. Barczewo.wm.pl. [dostęp 2054-09-18]. (pol.).