Kościół św. św. Piotra i Pawła w Terebiniu

Kościół św. św. Piotra i Pawła
	A/1489 z dnia 24.10.1984
	kościół parafialny
Państwo	Polska
Miejscowość	Terebiń
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Apostołów Piotra i Pawła w Terebiniu
Wezwanie	św. Piotr i św. Paweł
Wspomnienie liturgiczne	Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Historia
Data rozpoczęcia budowy	XVIII w.
Aktualne przeznaczenie	czynny kościół
Poprzednie wyznanie	prawosławie
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • drewno
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 1
Liczba naw	1
	Położenie na mapie gminy Werbkowice Kościół św. św. Piotra i Pawła
	Położenie na mapie Polski Kościół św. św. Piotra i Pawła
	Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół św. św. Piotra i Pawła
	Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego Kościół św. św. Piotra i Pawła
	50°44′02,6″N 23°48′46,8″E/50,734056 23,813000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. św. Piotra i Pawła w Terebiniu – rzymskokatolicki kościół w Terebiniu, dawna cerkiew św. Eliasza.

Wzniesiona najprawdopodobniej w II poł. XVIII w. (chociaż istnieją wzmianki na jej temat jeszcze z XVII stulecia) na potrzeby społeczności wyznania unickiego^[1]. Po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875 przejęta przez Rosyjski Kościół Prawosławny^[1].

Adaptacja cerkwi na kościół nastąpiła w 1921, nowym patronem obiektu został św. Andrzej Bobola. Prawosławni mieszkańcy Terebinia bezskutecznie odwoływali się od tej decyzji do Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego^[2]. W czasie II wojny światowej kościół ponownie został zaadaptowany na cerkiew^[3]. W 1950 świątynię przejęła katolicka parafia w Werbkowicach. Budynek w 1951 został rekoncyliowany; nosi od tego czasu wezwanie św. św. Piotra i Pawła^[3]. W momencie zmiany wyznania w Terebiniu, na skutek wywózek Ukraińców do ZSRR i Akcji Wisła, pozostała tylko jedna osoba deklarująca wyznanie prawosławne^[4]. Od 1990 kościół św. św. Piotra i Pawła jest świątynią parafialną^[3].

W latach 2001–2003 kościół został przeniesiony na nowe miejsce i rozbudowany^[1].

Budynek jest drewniany, trójdzielny, z jedną kopułą. W jego zewnętrznej architekturze wyróżnia się otaczający cały obiekt dach, wsparty na słupach. We wnętrzu zachowały się pierwotnie greckokatolickie ołtarzyki z ikonami^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d Zabytki powiatu hrubieszowskiego. Hrubieszów: Muzeum im. ks. Stanisława Staszica w Hrubieszowie, 2011, s. 142. ISBN 978-83-931607-0-9.
↑ A. Matreńczyk, Nas teraz będziecie słuchać, "Przegląd Prawosławny", nr 7 (277), ISSN 1230-1078, s.34
↑ ^a ^b ^c Terebiń parafia pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła
↑ Wysocki J.: Ukraińcy na Lubelszczyźnie w latach 1944-1956. Lublin: Instytut Pamięci Narodowej, 2011, s. 78. ISBN 978-83-7629-260-1.

[hrubieszów-1] Zabytki powiatu hrubieszowskiego. Hrubieszów: Muzeum im. ks. Stanisława Staszica w Hrubieszowie, 2011, s. 142. ISBN 978-83-931607-0-9.

[2] A. Matreńczyk, Nas teraz będziecie słuchać, "Przegląd Prawosławny", nr 7 (277), ISSN 1230-1078, s.34

[die-3] Terebiń parafia pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła

[4] Wysocki J.: Ukraińcy na Lubelszczyźnie w latach 1944-1956. Lublin: Instytut Pamięci Narodowej, 2011, s. 78. ISBN 978-83-7629-260-1.

[1]

[2]

[3]

[4]