Przejdź do zawartości

Kościół św. Antoniego w Ostrołęce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sanktuarium św. Antoniego Padewskiego w Ostrołęce
Zabytek: nr rej. A-384 z dnia 5.12.1958 r.
(zespół klasztorny bernardynów)[1]
sanktuarium, styl barokowy
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Ostrołęka

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Antoniego Padewskiego w Ostrołęce

Wezwanie

św. Antoniego Padewskiego

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sanktuarium św. Antoniego Padewskiego w Ostrołęce”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Sanktuarium św. Antoniego Padewskiego w Ostrołęce”
Położenie na mapie Ostrołęki
Mapa konturowa Ostrołęki, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Sanktuarium św. Antoniego Padewskiego w Ostrołęce”
Ziemia53°05′06,57″N 21°34′16,93″E/53,085158 21,571369
Strona internetowa

Kościół pw. św. Antoniego Padewskiego w Ostrołęceparafialny kościół rzymskokatolicki zbudowany w latach 1666–1696. Kościół jest częścią pobernardyńskiego zespołu klasztornego, wpisanego do rejestru zabytków (nr rej.: A-384 z 5. grudzień 1958)[1]. Jest to jeden z najstarszych i najcenniejszych zabytków Ostrołęki.

Tomasz Gocłowski – fundator kościoła
Pomnik Czwartaków przy kościele
Wnętrze kościoła w 1916 r
Wnętrze kościoła obecnie
Widok na barokową fasadę.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Fundatorem kościoła był sędzia ziemski nurski Tomasz Rola-Gocłowski. Budowa rozpoczęła się w roku 1666, a 30 lat później, w roku 1696 został on konsekrowany przez biskupa płockiego Andrzeja Chryzostoma Załuskiego i otrzymał tytuł św. Antoniego z Padwy.

W 1864 roku zabudowania przeszły we władania skarbu państwa i znajdowały się w nich urzędy miejskie. W 1925 r. w budynkach należących do kościoła znajdowała się szkoła rzemieślniczo-przemysłowa, później także internat tej szkoły. Do 1864 r. kościół był własnością Zakonu Bernardynów. Od tego roku opiekę, nad kościołem i klasztorem sprawowała diecezja. W 1927 r. kościół poklasztorny został przekazany miejscowej parafii.

W przeszłości kościół był miejscem kilku ważnych wydarzeń; m.in. w 1831 r. bronili się tutaj Czwartacy. W latach 1915–1917 budynek kościoła służył za szpital wojskowy.

W nocy z 13 na 14 marca 1989 r. wskutek pożaru wnętrze kościoła uległo znacznemu zniszczeniu. Został on jednak zrekonstruowany i doprowadzony do pierwotnego stanu w ciągu kilku lat[2]. Jednak wyjątkowych walorów artystycznych barokowy portret Gocłowskiego uległ zniszczeniu, obecnie jest znany jedynie z reprodukcji.

13 czerwca 2010 r. kościół otrzymał miano sanktuarium. Tytuł ten nadał biskup diecezjalny łomżyński ks. bp Stanisław Stefanek. Kustoszem sanktuarium został proboszcz parafii ks. kan. Zdzisław Grzegorczyk[3].

Charakterystyka ogólna

[edytuj | edytuj kod]

Kościół pw. św. Antoniego w Ostrołęce jest jednonawowy, zbudowany w stylu barokowym na planie krzyża. Znajduje się w nim 9 ołtarzy. Największy pod wezwaniem św. Antoniego pierwotnie znajdował się przy nawie, lecz na początku XX wieku został przeniesiony do jednej ze ścian bocznych. W centralnym punkcie znajduje się obraz św. Antoniego z dzieciątkiem pochodzący z początku XVIII wieku.

Polichromia kościoła wykonana została przez zakonnika bernardyna Walentego Żebrowskiego w latach 1762–1765. Malowidła pokrywają znaczną część wnętrza, zajmują sklepienie i ściany. Wszystkie łączy wspólna treść – postać św. Antoniego z Padwy, który znany był jako kaznodzieja, cudotwórca i misjonarz. Poruszają one dwa aspekty – życie świętego i cuda jakich dokonał. Liczne freski są alegoriami czterech pór roku i czterech części świata.

Z kościołem łączy się klasztor, który wzniesiono w końcu XVIII wieku w stylu barokowym. Piętrowy budynek składa się z czterech skrzydeł i części frontowej. Przylega do południowej ściany kościoła i prezbiterium.

Przed kościołem znajduje się dziedziniec, zwany Kalwarią. Z trzech stron otaczają go krużganki, w których umieszczono stacje męki Pańskiej. Po pożarze z roku 1989 krużganki i Kalwaria zachowały się w stanie nienaruszonym.

W kościele pobernardyńskim znajdują się rozległe podziemne krypty – z grobowcami dobroczyńców klasztoru, szlachty oraz zakonników. Krypty te są jednymi z największych i najcenniejszych tego typu zabytków w północno-wschodniej Polsce. Kronika klasztorna zawiera wykaz osób tutaj pochowanych. Wykaz otwiera fundator Tomasz Gocłowski z Gocłów. Rola i jego żona Marianna z Bogdańskich. Wśród osób pochowanych w tym klasztorze występują nazwiska Zbierzchowskich, Mieczkowskich, Duczymińskich, Kisielnickich, Zaruskich, Bukowskich, Godlewskich, Mierzejewskich, Radgowskich i innych. Zobacz: https://www.sanktuarium.ostroleka.pl/podziemia-krypty

Przy północnej ścianie kościoła znajduje się pomnik ku czci Czwartaków poległych w 1831 roku w bitwie pod Ostrołęką.

W czerwcu 2007 r. kościół wszedł w posiadanie relikwii św. Antoniego, które zostały sprowadzone z Padwy.

5 listopada 2023 r. przybyły do Sanktuarium relikwie bł. Rodziny Ulmów.

Proboszczowie

[edytuj | edytuj kod]
  • ks.Władysław Serejko (1918–1931)
  • ks. Edmund Walter (1932–1940)
  • ks. Eugeniusz Kłoskowski (1940–1945)
  • ks. Eugeniusz Gosiewski (1945–1949)
  • ks. Bronisław Tałandzewicz (1950–1970)
  • ks. Józef Biernacki (1970–1988)
  • ks. Czesław Roszkowski (1988–1989)
  • ks. kan. Witold Bruliński (1989–2006)
  • ks. kan. dr Zdzisław Grzegorczyk (od 2006)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]