Kościół św. Brata Alberta i św. Andrzeja Apostoła w Warszawie
.JPG) Kościół św. Alberta i św. Andrzeja Apostoła w Warszawie | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||
| Relikwie | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||
 52°14′38,9″N 21°00′29,7″E/52,244139 21,008250
| |||||||||
Kościół św. Brata Alberta i św. Andrzeja Apostoła – kościół znajdujący się w śródmieściu Warszawy przy placu Teatralnym.
W kościele działa Duszpasterstwo Środowisk Twórczych, łączące ludzi kultury i sztuki, a także odbywają spotkania wspólnot i Akademii Ikony. W środku znajdują się relikwie św. Alberta, św. Andrzeja[1], a także św. Jana Ewangelisty. Obecnie Rektorem kościoła oraz jednocześnie krajowym duszpasterzem środowisk twórczych jest ksiądz Grzegorz Michalczyk.
Przy kościele od 2014 roku działa chór Cantus Laudabilis.
Historia
W miejscu obecnego kościoła w XVII wieku wybudowany został przez jezuitów niewielki kościół pw. Świętego Krzyża. W XVIII wieku na jego miejscu wzniesiono kościół pw. św. Andrzeja. Obok powstał kompleks budynków zakonnych panien kanoniczek.
Podczas powstania warszawskiego w kościele zorganizowano szpital powstańczy. Po wojnie w uszkodzonym budynku nabożeństwa odprawiano aż do 1953, kiedy to władze zadecydowały o rozbiórce świątyni. Częściowo na jej miejscu wybudowano blok mieszkalny. W 1999 kościół został odbudowany, m.in. z funduszy Banku Rozwoju Eksportu, środowisk twórczych oraz redakcji „Rzeczpospolitej”.
13 czerwca 1999 świątynię poświęcił papież Jan Paweł II[2].
23 marca 2008 w Kaplicy Grobu Pańskiego podczas nabożeństwa w dniu Niedzieli Wielkanocnej doszło do pożaru. Spłonęły dekoracje oraz kilka obrazów. Uszkodzone zostały też tynki[1].
Architektura i wystrój
Architektura kościoła jest wzorowana na XIX-wiecznej fasadzie zbudowanej przez Piotra Aignera. W głównym ołtarzu umieszczono obraz autorstwa Sebastiana del Piomba z XVI wieku. Ponadto w kościele znajduje się kilka obrazów przekazanych w depozyt ze zbiorów Zamku Królewskiego i Muzeum Narodowego. Drzwi kościoła wykonane są z przezroczystego szkła[1].
Zobacz też
- Wiesław Niewęgłowski – były duszpasterz środowisk twórczych
Przypisy
- ↑ a b c Pożar w warszawskim Kościele Środowisk Twórczych. rp.pl, 2008-03-24. [dostęp 24 marca 2008].
- ↑ Paweł Zuchniewicz: Papieska Warszawa. Warszawa: Centrum Myśli Jana Pawła II w Warszawie, 2006, s. 41.
č== Linki zewnętrzne ==