Kościół św. Mikołaja w Prochach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół świętego Mikołaja
2380/A z 25.11.1932[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Prochy

Adres

ul. Szkolna

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

św. Mikołaja w Prochach

Wezwanie

św. Mikołaja

Wspomnienie liturgiczne

6 grudnia

Położenie na mapie gminy Wielichowo
Mapa konturowa gminy Wielichowo, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Mikołaja”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Mikołaja”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Mikołaja”
Położenie na mapie powiatu grodziskiego
Mapa konturowa powiatu grodziskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Mikołaja”
Ziemia52°06′31,9″N 16°18′14,3″E/52,108861 16,303972

Kościół świętego Mikołaja w Prochachrzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat wolsztyński archidiecezji poznańskiej).

Jest to świątynia wzniesiona w 2 połowie XVIII wieku. Następnie została rozbudowana w 1861 roku o murowaną kaplicę pod wezwaniem Matki Bożej, dzięki staraniom Adama Broel-Plater, i później o drugą pod wezwaniem Serca Pana Jezusa. Remontowana była w latach: 1955, 1962 (wymieniono wówczas gont), 1982 i 2007.

Budowla jest drewniana, jednonawowa, posiada konstrukcję zrębową. Świątynia jest orientowana, wzniesiona została na planie krzyża z dwoma dużymi, murowanymi kaplicami umieszczonymi po bokach nawy, tworzącymi pseudotransept. Są one zbudowane w stylu neogotyckim, zamknięte są prostokątnie, posiadają kalenice równe nawie głównej, pokryte są dachówką i ozdobione są okrągłymi oknami z witrażami. Prezbiterium kościoła nie jest wydzielone z nawy, zamknięte jest trójbocznie, na jego osi znajduje się zakrystia, także zamknięta trójbocznie. Od frontu jest umieszczona czworokątna wieża, konstrukcji słupowej, posiadająca kruchtę w przyziemiu. Jest ona zwieńczona blaszanym barokowym dachem hełmowym z latarnią z chorągiewką i krzyżem. Świątynię nakrywa dach jednokalenicowy, pokryty gontem, z kolei kaplice są nakryte dachówką. Wnętrze jest nakryte płaskim stropem, natomiast w kaplicach znajduje się strop krzyżowy. Podłoga została wykonana z desek. Chór muzyczny jest nadwieszony, posiada parapet o prostej linii, ozdobiony jest polichromią wykonaną w 1953 roku, przedstawiającą trzy modlące się Anioły, na chórze są umieszczone organy. Belka tęczowa jest ozdobiona krucyfiksem z XIX wieku. Polichromia w kaplicach przedstawia wizerunki Maryi z aniołami i Jezusem z Ewangelistami. Ołtarz główny powstał w XVIII wieku i jest ozdobiony późnogotycką płaskorzeźbą Rodzina Marii powstałą około 1500 roku. Dwa ołtarze boczne i dwa w kaplicach zostały wykonane w 2 połowie XIX wieku. Ambona reprezentuje styl późnobarokowy i jest ozdobiona w zwieńczeniu rzeźbą Boga Ojca. Chrzcielnica w stylu barokowo-klasycystycznym pochodzi z 2 połowy XVIII wieku. Kościół posiada także liczne obrazy i rzeźby powstałe od XVII wieku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2021-03-02].
  2. Prochy [online], Kościoły drewniane w Polsce [dostęp 2021-03-02].