Kościół św. Walentego Męczennika w Lubiążu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętego Walentego Męczennika
A/2584/320 z dnia 18.07.1956[1]
kościół parafialny
Ilustracja
wnętrze świątyni
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Lubiąż
ul. Kościelna

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Walentego Męczennika

Wezwanie

św. Walentego Męczennika

Wspomnienie liturgiczne

14 lutego

Położenie na mapie gminy Wołów
Mapa konturowa gminy Wołów, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Walentego Męczennika”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Walentego Męczennika”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Walentego Męczennika”
Położenie na mapie powiatu wołowskiego
Mapa konturowa powiatu wołowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Walentego Męczennika”
Ziemia51°16′34,08″N 16°27′13,05″E/51,276133 16,453625

Kościół świętego Walentego Męczennikarzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Brzeg Dolny archidiecezji wrocławskiej.

Pierwotna świątynia nosiła wezwanie Św. Jana Ewangelisty i w 1175 roku stała się własnością fundowanego w tym czasie opactwa Cystersów w Lubiążu. Obecny kościół, reprezentujący w stylu barokowym, nosi już zmienione wezwanie Św. Walentego i został wybudowany w latach 1734-1749[2]. Jest to budowla trzynawowa, z nawami bocznymi w formie rzędów kaplic, od strony zachodniej zamknięta półkolistą absydą, natomiast od strony wschodniej bogato rozczłonkowaną pilastrami wieżą. Wnętrze posiada podział pilastrowy, podzielone jest rzędem empor znajdujących się nad nawami bocznymi i nakrywa je sklepienie kolebkowe. Wyposażenie świątyni jest bogate, stylowe. We wnętrzu można również zobaczyć obrazy Ignacego Axtera o tematyce alegorycznej[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 200 [dostęp 2016-07-04].
  2. Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas, Dolny Śląsk - przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 414.
  3. Zabytki miejscowości dolnośląskich – litera L. Zabytki Polski. [dostęp 2016-07-04]. (pol.).