Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lublinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lublinie
Kościół NSJ
kościół parafialny
Ilustracja
Widok od strony ul. Kunickiego
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Lublin

Adres

ul. W. Kunickiego 130

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lublinie

Wezwanie

Najświętsze Serce Pana Jezusa

Wspomnienie liturgiczne

święto ruchome

Położenie na mapie Lublina
Mapa konturowa Lublina, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lublinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lublinie”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lublinie”
Ziemia51°13′11,9″N 22°34′43,3″E/51,219972 22,578694
Strona internetowa

Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lubliniekościół parafialny w Lublinie mieszczący się przy ul. Władysława Kunickiego w dzielnicy Dziesiąta. Obecny budynek kościoła powstał w końcu XX w.[1]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Drewniany Kościół[edytuj | edytuj kod]

Biskup Marian Fulman, ówczesny biskup lubelski oddelegował 3 V 1933r. wikariusza parafii pw. św. Michała w Lublinie – księdza Ignacego Żyszkiewicza, aby zorganizował w dzielnicy Dziesiąta punkt duszpasterski, a następnie parafię. W latach 1933–1934 został wybudowany drewniany kościół w stylu neogotyckim zaprojektowany przez inż. Tadeusza Witkowskiego. Otrzymał tytuł Najświętszego Serca Jezusowego. Świątynia została konsekrowana 10 czerwca 1934 r. przez bp M. Fulmana. W 1985 został przeniesiony do Pilaszkowic, gdzie pełni rolę kaplicy[2].

Obecna świątynia[edytuj | edytuj kod]

W 1985 roku rozpoczęła się budowa obecnego budynku kościoła, który został zaprojektowany przez arch. Mirosława Załuskiego. Prace budowlane trwały ponad 2 lata. Biskup Bolesław Pylak pobłogosławił świątynię 3 IV 1988 r. Nad realizacją prac czuwał ks. prał. Janusz Bogdański, późniejszy proboszcz parafii. Przez kolejne lata zajmowano się pracami związanymi z wystrojem świątyni według projektu arch. wnętrz Jerzego Durakiewicza. Rzeźby i reliefy wykonał Marian Świst. Obrazy zostały namalowane przez Jerzego Durakiewicza oraz Jerzego Mazurka. Z dawnej drewnianej świątyni do nowego kościoła przeniesiono: organy, obraz św. Antoniego z Padwy oraz dzwon. Konsekracji obecnego kościoła dokonał abp metropolita lubelski Józef Życiński 30 VI 2000 r.[2]

Kaplica[edytuj | edytuj kod]

Pod budynkiem kościoła znajduje się kaplica pw. św. Antoniego Padewskiego, która 27 czerwca 2014 r. została odnowiona z przeznaczeniem do adoracji Najświętszego Sakramentu. Był to dar parafian na 80-lecie parfii oraz w podziękowaniu za kanonizację św. Jana Pawła II.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Lublinie. [dostęp 2021-07-04].
  2. a b Historia Parafii. [dostęp 2021-07-04]. (pol.).