Kościół Najświętszej Maryi Panny Pocieszenia i św. Stanisława w Ręcznie

Kościół Najświętszej Maryi Panny Pocieszenia i św. Stanisława

A/63 z 9.10.2008
kościół parafialny
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Miejscowość	Ręczno
Adres	ul. Główna
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	św. Stanisława BM
Wezwanie	Najświętszej Maryi Panny Pocieszenia i św. Stanisława
Wspomnienie liturgiczne	ostatnia niedziela sierpnia i 11 kwietnia
Historia Data rozpoczęcia budowy początek XVII wieku (prezbiterium) 1824-25 (nawa)
Dane świątyni Styl gotycki Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Ręczno Kościół Najświętszej Maryi Panny Pocieszenia i św. Stanisława
Położenie na mapie Polski Kościół Najświętszej Maryi Panny Pocieszenia i św. Stanisława
Położenie na mapie województwa łódzkiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Pocieszenia i św. Stanisława
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Pocieszenia i św. Stanisława
51°11′25,3″N 19°51′23,5″E

Kościół Najświętszej Maryi Panny Pocieszenia i świętego Stanisława – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii św. Stanisława BM w Ręcznie (dekanat Gorzkowice archidiecezji częstochowskiej).

Obecna świątynia została wzniesiona w XVI lub na początku XVII wieku − wybudowano wtedy późnogotyckie murowane prezbiterium ze skarbcem przylegającym od strony północnej oraz drewnianą nawę.

W 1813 roku kościół ten spłonął, w 1920 roku zostało odnowione prezbiterium, natomiast w latach 1824–1825 została zbudowana obecna, już murowana nawa. Pod koniec XIX wieku została dostawiona od strony wschodniej nowa zakrystia, natomiast dawne: zakrystia i skarbczyk zostały przebudowane na kaplice.

Świątynia posiada stare kamienne mury prezbiterium i kaplic, ale na skutek przebudów utraciła dawny, stylowy charakter. Budowla jest orientowana, jednonawowa, posiadająca nieco węższe prezbiterium, do którego przylegają kaplice. Ściany na narożnikach korpusu są podparte skarpami, elewacja zachodnia charakteryzuje się ozdobnym szczytem i sygnaturką.

Wnętrze nakryte jest sklepieniem kolebkowym z lunetami w prezbiterium i kaplicach, natomiast do wyposażenia należą obraz Wieczerzy pańskiej, szkic Przemienienia Pańskiego, kopia obrazu Matki Boskiej Pocieszenia oraz dwie rzeźby: Chrystusa i św. Stanisława dłuta Hipolita Marczewskiego, znajdujące się w ołtarzach przy tęczy