Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Chieri
_2022_(1).jpg) Fasada | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Piemontu  | |||||||||||||
Położenie na mapie Włoch  | |||||||||||||
 45°00′40,5360″N 7°49′32,0340″E/45,011260 7,825565
| |||||||||||||
Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Chieri (wł. chiesa di San Filippo) – rzymskokatolicki, filipiński kościół zlokalizowany w centrum miasta Chieri we Włoszech (Piemont), należący do archidiecezji turyńskiej, parafii Santa Maria della Scala. Przylega do niego kompleks klasztoru filipinów.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Świątynię wzniesiono na miejscu budynków należących do szlacheckiej rodziny Brogliów w stylu barokowym (dzwonnica jest wcześniejsza, gotycka). Budowano ją w latach 1664-1681, natomiast fasada pochodzi z 1720. Klasztor jest dziełem XVIII-wiecznym. Kościół zrealizowano prawdopodobnie według projektu architekta Antonio Bettino, a fasadę stworzył nieznany artysta[1].
Na początku XIX wieku klasztor był siedzibą urzędu miejskiego, następnie od 1821 do 1949 stanowił siedzibę Wyższego Seminarium Duchownego w Turynie. Później mieścił się w nim dom zakonny salwatorianów, gimnazjum „Don Lorenzo Milani”, a w końcu stał się siedzibą stowarzyszeń i Centrum Odwiedzających Księdza Bosko oraz szkoły prywatnej[1].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Fasada jest charakterystyczna dla dojrzałego baroku, mocno teatralna. Tympanon jest przerywany, elewacja podzielona na dwa rzędy, mocno zaakcentowano wertykalizm. Cztery posągi w dolnym rzędzie przedstawiają od lewej: św. Karola Boromeusza, św. Filipa Neri, św. Walentego i św. Franciszka Salezego. W górnym rzędzie uwidoczniono świętych Piotra i Pawła[1].
Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Obiekt posiada cenne wyposażenie, w tym m.in. marmurowe ołtarze, stiuki autorstwa Pietro Somasso (XVII wiek) i obrazy oraz rzeźby:
- ołtarz główny: Niepokalane Poczęcie z Archaniołem Michałem i Ojcem Przedwiecznym autorstwa Daniela Seytera,
- pierwsza kaplica po lewej: Śmierć św. Karola Boromeusza autorstwa Francesco Fabbrica,
- druga kaplica po lewej: Ekstaza św. Filipa Neri dłuta Stefano Marii Legnaniego zwanego il Legnanino,
- pierwsza kaplica po prawej: Madonna z Dzieciątkiem i św. Franciszek Salezy, autorstwa Claudio Francesco Beaumonta,
- druga kaplica po prawej: Apostołowie Piotr i Paweł, autorstwa Giovanniego Battisty Parodiego,
- płótna Mattii Franceschini[1].
W zakrystii znajdują się XVIII-wieczne meble, które być może stanowią część szesnastowiecznych dekoracji domu Brogliów. Organy pochodzą z kościoła Santa Annunziata[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Łuk triumfalny w Chieri (obok)
- kościół św. Wilhelma w Chieri (w pobliżu)