Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Grębaninie

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny

kl.III-885/19/61 z 27.12.1961
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Grębanin
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Grębaninie
Wezwanie	Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
Wspomnienie liturgiczne	8 grudnia
Historia Data zakończenia budowy 1615 1712 1850
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Baranów Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie Polski Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie powiatu kępińskiego Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
51°14′38,92″N 17°58′25,85″E

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Grębaninie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Kępno diecezji kaliskiej).

Świątynia powstała jako kaplica w 1615 roku (obecnie jest to prezbiterium). W 1712 roku została rozbudowana o nawę, dzięki staraniom Antoniego Stoińskiego. W 1850 roku została dobudowana wieża. W 1873 roku została wyremontowana dzięki funduszom Marianny Kręskiej. Ponownie została odremontowana w latach 1960 – 65 i 1973 (wymieniono wówczas podłogi) oraz w 1995 roku.

Budowla jest drewniana, jednonawowa, orientowana), posiada konstrukcję zrębową. Jej prezbiterium jest mniejsze w stosunku do nawy, zamknięte jest trójbocznie, z boku jest umieszczona zakrystia. Wysoka kwadratowa wieża konstrukcji słupowej znajduje się od frontu. Zwieńcza ją dach namiotowy i blaszana wieżyczka z latarnią i krzyżem. Dzwony pochodzą z lat 1687 i 1927 r. Świątynię nakrywa dach dwukalenicowy, pokryty gontem, na dachu jest umieszczona sześciokątna wieżyczka na sygnaturkę. Wnętrze nakryte jest stropem w formie pozornego sklepienia kolebkowego, przechodzącego w nawie po bokach w odcinki płaskie podparte słupami. Chór muzyczny jest podparty czterema profilowanymi słupami, charakteryzuje się parapetem o prostej linii, znajduje się na nim klasycystyczny prospekt organowy. Podłoga została wykonana z desek. Belka tęczowa jest ozdobnie rzeźbiona, umieszczony jest na niej barokowy krucyfiks z 2 połowy XVII wieku. Ołtarz główny w stylu późnorenesansowym pochodzi z 1629 roku i jest ozdobiony późnogotycką rzeźbą z około 1500 roku Matki Bożej z Dzieciątkiem czczoną jako cudowna. Kościół posiada cztery ołtarze boczne: dwa w stylu wczesnobarokowym z połowy XVII wieku i dwa barokowe z połowy XVIII wieku. Ambona w stylu późnorenesansowym powstała w 1 połowie XVII wieku, jest polichromowana, przedstawione są niej postacie ewangelistów i chrzest Chrystusa. Późnogotyckie rzeźby powstały w XVI wieku.