Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Jasionnej

Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny
	86/A/57 z 23.03.1957, 91/A/66 z 21.02.1966 oraz 74/A z 9.03.1981
	kościół parafialny
	; widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Jasionna
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Jasionnej
Wezwanie	Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny
Wspomnienie liturgiczne	25 marca
Historia
Data zakończenia budowy	połowa XVII wieku
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • drewno
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1 (wieżyczka na sygnaturkę)
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 2
Liczba naw	3
	Położenie na mapie gminy Białobrzegi Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny
	Położenie na mapie Polski Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny
	Położenie na mapie powiatu białobrzeskiego Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny
	51°37′01,9″N 20°54′15,8″E/51,617194 20,904389
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Jasionnej – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat jedliński diecezji radomskiej).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół został wzniesiony w połowie XVII wieku, na miejscu poprzedniej, XV-wiecznej świątyni. Budowla została wyremontowana w latach 1865–1876, razem z dobudowaniem kruchty na osi nawy i przebudowaniem chóru muzycznego. Polichromia została wykonana w 1882. W 1883 do zakrystii został dostawiony przedsionek. W latach 1902, 1930 i 1978 wnętrze świątyni zostało wymalowane. W 1985 roku budowla została rozebrana (z wyjątkiem prezbiterium) i wybudowana została nowa, dłuższa, wymienione zostały również elementy modrzewiowe. Dach został przykryty blachą miedzianą^[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Jest to budowla drewniana, trzynawowa, wzniesiona w konstrukcji zrębowej. Świątynia nie jest orientowana. Prezbiterium jest mniejsze od nawy, zamknięte ścianą prostą, z boku znajduje się zakrystia. Od frontu nawy jest usytuowana kruchta z dwoma bocznymi aneksami. Kościół nakrywa dach dwukalenicowy, pokryty blachą miedzianą, na dachu jest umieszczona ośmiokątna sygnaturka. Zwieńcza ją blaszany dach hełmowy z latarnią. Wnętrze na trzy części dzielą dwa rzędy słupów, ustawionych parami. Prezbiterium nakryte jest sklepieniem kolebkowym, nawa główna płaskim stropem, a nawy boczne - półkolebkami. Chór muzyczny jest podparty czterema filarami i posiada wystawkę w części centralnej. Organy z 1870 zostały wykonane przez Leopolda Blomberga. Podłogę wykonano z płytek ceramicznych. Belka tęczowa jest ozdobiona barokową Grupą Ukrzyżowania z pierwszej połowy XVIII wieku. Ołtarz główny, jeden ołtarz boczny i ambona w stylu barokowym pochodzą z połowy XVIII wieku. Chrzcielnica w stylu późnobarokowym powstała w drugiej połowie XVIII wieku. Feretron ludowy pochodzi z około połowy XIX wieku i jest ozdobiony obrazami Chrystusa oraz świętych Rocha i Rozalii. Dwa krucyfiksy reprezentują styl rokokowy i ludowy. Wieczna lampka jest przykładem stylu barokowego. Ornat z kolumną haftowaną pochodzi z XVII/XVIII wieku. Książki parafialne z przełomu XVII i XVIII wieku są oprawione w inkunabuły na pergaminie. Wewnątrz świątyni założona jest instalacja elektryczna. Przewody są poprowadzone w rurach ochronnych. Kościół posiada również odprowadzenie wody deszczowej z dachu i rynny a także rury spustowe i powierzchniowe. Świątynia zabezpieczona jest instalacją odgromową^[2].