Kościół ewangelicki w Mieszkowicach
50°23′01″N 17°30′22″E/50,383611 17,506111| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Prudnik  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu prudnickiego  | |||||||||||||
| 50°23′01″N 17°30′22″E/50,383611 17,506111
| |||||||||||||
Kościół ewangelicki w Mieszkowicach – kościół ewangelicki w Mieszkowicach w powiecie prudnickim istniejący w latach 1910–1968.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1902 Mieszkowice, w dużej mierze zamieszkałe przez ewangelików, zostały ustanowione samodzielną parafią. Jej pierwszym pastorem został w 1906 Stephan Traugott. Wtedy to również podjęto decyzję o budowie we wsi kościoła ewangelickiego[1]. 21 maja 1908 wmurowano kamień węgielny, a 5 stycznia 1910 zakończono budowę i poświęcono kościół[2]. Został on zbudowany w stylu neogotyckim, z kamienia i klinkierowej cegły. Koszt budowy wyniósł ponad 40 tysięcy marek[1].
Parafia w Mieszkowicach obejmowała swoim zasięgiem również Rudziczkę, Włókna, Piorunkowice, Ścinawę Małą, Gryżów i Lipową. Służyło w niej trzech pastorów: Stephan Traugott (1906–1936), Herman Bauch (1937–1943) oraz Hermann Pawelke (1943–1945). Ewangelicy posiadali również własny cmentarz oraz szkołę, w której pracowało dwóch nauczycieli. Koło kościoła znajdowała się pastorówka[1].
W okresie działań wojennych w rejonie Prudnika w marcu 1945 świątynia została uszkodzona ogniem karabinowym i artyleryjskim. Uszkodzenia naprawiono tylko prowizorycznie. Mieszkańcy i księża podjęli próbę przejęcia świątyni na potrzeby kościoła katolickiego. Zwrócono się do seniora kościoła ewangelickiego w Bytomiu, by zgodził się na dzierżawę obiektu za umówioną opłatą na okres co najmniej 20 lat. Władze ewangelickie nie wyraziły zgody na przejęcie kościoła w Mieszkowicach przez katolików[1].
Opuszczony kościół niszczał, władze państwowe przeznaczyły go do rozbiórki tłumacząc decyzję zagrożeniem zawalenia się wieży na ulicę, przy której się znajdował. Rozbiórkę przeprowadzono w latach 1964–1968. Na miejscu kościoła postawiono oryginalny krzyż z jego wieży. Jego dzwony trafiły do kościoła św. Michała Archanioła w Szybowicach, kościoła Matki Boskiej Częstochowskiej w Łące Prudnickiej, trzeci pozostał w kościele św. Jerzego w Mieszkowicach[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Kasza 2020 ↓, s. 920.
- ↑ Kasza 2020 ↓, s. 917.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Kasza: Ulicami Prudnika z historią i fotografią w tle. Przemysław Birna, Franciszek Dendewicz, Piotr Kulczyk. Prudnik: Powiat Prudnicki, 2020. ISBN 978-83-954314-5-6.