Przejdź do zawartości

Kokorycz żółta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kokorycz żółta
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

makowate

Rodzaj

Pseudofumaria

Gatunek

kokorycz żółta

Nazwa systematyczna
Pseudofumaria lutea (L.) Borkh.
Arch. Bot. (Leipzig) 1: 45 1797[3][4]
Morfologia

Kokorycz żółta (Pseudofumaria lutea) – gatunek rośliny należący w zależności od ujęcia systematycznego do rodziny makowatych (m.in. systemy APG) lub wyodrębnianych z niej rodziny dymnicowatych. Pochodzi ze środkowej Europy. W Polsce jest gatunkiem obcym przywleczonym w połowie XIX w. Roślina sprowadzona przez ogrodników rozprzestrzeniła się w środowisku naturalnym jako zbieg z uprawy. Po raz pierwszy zanotowano ją w Kotlinie Żytawskiej. Współcześnie występuje na rozproszonych stanowiskach w okolicach Szczecina, Oliwy, Ostródy, Gorzowa Wielkopolskiego, Wschowy, Bożejowa, Chełmka, Wrocławia, Bielska-Białej, Cieszyna. Status we florze Polski: kenofit, efemerofit.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Łodyga
Wzniesiona, silnie rozgałęziona, o wysokości 10–30(40) cm. Pod ziemią występuje kłącze.
Liście
Pierzasto złożone, liczne, bez wąsa. Przysadki o lancetowatym kształcie, różnym od kształtu liści.
Kwiaty
Żółte, wyrastające w gronach w kątach liści. Szypułka kwiatowa ma długość ponad 3 mm. Kwiaty mają ostrogę kilkakrotnie dłuższą od płatka, na którego końcu wyrasta.
Owoce
Torebka o długości do 1 cm.
Gatunki podobne
Kokorycz żółtawa. Ma również żółte kwiaty, ale przysadki podobne do liści, a ostroga kwiatów jest tej samej długości, co płatek.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Bylina, geofit. Kwitnie od maja do września. Liczba chromosomów 2n=64. Zasiedla głównie siedliska ruderalne. Na stanowiskach występuje przeważnie w liczbie kilkudziesięciu osobników. Nie stanowi zagrożenia dla rodzimej flory.

Zastosowanie i uprawa

[edytuj | edytuj kod]

Uprawiana bywa jako roślina ozdobna sadzona na rabatach bylinowych i w ogrodach skalnych. W sprzyjających warunkach dobrze się rozsiewa i tworzy kobierce. Odporna na choroby, mróz i szkodniki, nie wymaga pielęgnacji. Rozmnażanie z nasion (najlepiej tuż po zbiorze), istnieje również możliwość dzielenia starszych roślin[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-04] (ang.).
  3. a b Pseudofumaria lutea (L.) Borkh.. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2018-07-15].
  4. Taxon: Pseudofumaria lutea (L.) Borkh.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2018-07-15].
  5. Elżbieta Borkowska-Gorączko: Kokorycz żółta. 2013. [dostęp 2013-04-01]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.