Komil Yashin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komil Yashin
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1909
Andiżan

Data i miejsce śmierci

25 września 1997
Taszkent

Narodowość

uzbecka

Język

uzbecki, rosyjski

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów Order „Znak Honoru” Order „Znak Honoru” Order „Znak Honoru” Medal „Za pracowniczą wybitność” (ZSRR) Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Komil Yashin (Nuʼmonov), Kamil Jaszin (Nugmanow) (ur. 25 grudnia 1909 w Andiżanie, zm. 25 września 1997 w Taszkencie) – radziecki i uzbecki pisarz i dramaturg.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie handlowca. Skończył szkołę średnią w Andiżanie, później studiował w Leningradzkim Instytucie Leśnym, w 1928 w związku z chorobą był zmuszony zmienić klimat i wrócić do Andiżanu. Wykładał literaturę i fizykę w szkole średniej, 1930-1936 kierował sekcją literacką Uzbeckiego Państwowego Teatru Muzycznego, od 1925 publikował wiersze, w 1930 opublikował pierwszy zbiór wierszy. Wielki wpływ na jego twórczość wywarł Hamza Hakimzoda, z którym się wielokrotnie spotkał. Był autorem pieśni i dramatów muzycznych, napisał też libretto do pierwszych narodowych oper uzbeckich, Buran (1939), Wielki Kanał (1941) i Hamza (1962). Od 1946 do 1949 był szefem Zarządu ds. Sztuk przy Radzie Ministrów Uzbeckiej SRR, 1958-1960 był przewodniczącym Związku Pisarzy Uzbeckiej SRR, 1969-1980 redaktorem naczelnym pisma "Uzbecki język i literatura", a od 1959 sekretarzem Zarządu Związku Pisarzy ZSRR. W 1960 został członkiem-korespondentem, a w 1969 członkiem rzeczywistym Akademii Nauk Uzbeckiej SRR. Od 1943 do 1991 należał do WKP(b)/KPZR, w 1960 wszedł w skład KC Komunistycznej Partii Uzbekistanu. Jego imieniem nazwano ulice w Taszkencie i Andiżanie.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]