Komórki
Wygląd
Na mapach: 50°44′14″N 20°43′54″E/50,737222 20,731667
wieś | |
Budynek nr 50 w Komórkach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
411[2] m n.p.m. |
Liczba ludności (2022) |
450[3] |
Strefa numeracyjna |
41 |
Kod pocztowy |
26-015[4] |
Tablice rejestracyjne |
TKI |
SIMC |
0236487[5] |
Położenie na mapie gminy Daleszyce | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu kieleckiego | |
50°44′14″N 20°43′54″E/50,737222 20,731667[1] |
Komórki – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Daleszyce[6][5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0236493 | Podwale | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]W wieku XIX Komórki opisano jako wieś w ówczesnym powiecie kieleckim, gminie Szczecno, parafii Pierzchnica.
Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z 1827 r. było tu 18 domów i 104 mieszkańców[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 56843
- ↑ BIP gminy. Zestawienie z ewidencji ludności. Stan na 31-12-2021 [dostęp 2022-03-12]
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 494 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Komórki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 310 .