Konarski Hrabia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Herb według oryginalnego nadania

Konarski Hrabia – polski herb szlachecki, hrabiowska odmiana herbu Gryf.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opisy z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:

W polu czerwonym gryf srebrny o uzbrojeniu złotym ii języku czerwonym. Nad tarczą korona hrabiowska, a nad nią hełm w koronie, z którego klejnot: pół gryfa jak w godle, z prawej mającego róg czerwony, wylotem w prawo i ku górze. Labry czerwone podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany 20 maja 1783 Ludwikowi i Adamowi Konarskiemu z galicyjskim tytułem hrabiowskim i predykatem hoch- und wohlgeboren (wysoko urodzony i wielmożny). Podstawą nadania był patent szlachecki z 1775, deklaracja domicylu, oddanie domowi cesarskiemu, urząd senatorski ojca.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

graf von Konarski.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Sławomir Górzyński: Arystokracja polska w Galicji: studium heraldyczno-genealogiczne. Warszawa: DiG, 2009, s. 196-197. ISBN 978-83-7181-597-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]