Konstantin Frołow

Konstantin Frołow
Państwo działania	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	22 lipca 1932 ; Piesocznia
Data i miejsce śmierci	18 listopada 2007 ; Moskwa
	profesor
	Specjalność: inżynieria mechaniczna
	Odznaczenia
	;

Konstantin Wasiljewicz Frołow (ros. Константи́н Васи́льевич Фроло́в, ur. 22 lipca 1932 w miejscowości Piesocznia (obecnie miasto Kirow), zm. 18 listopada 2007 w Moskwie) – akademik Akademii Nauk ZSRR i Rosyjskiej Akademii Nauk, specjalista w zakresie maszynoznawstwa, Bohater Pracy Socjalistycznej (1990).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1956 ukończył Briański Instytut Budowy Maszyn, a 1961 aspiranturę Instytutu Budowy Maszyn Akademii Nauk ZSRR, w latach 1956–1958 był inżynierem w leningradzkiej fabryce metalowej, gdzie zajmował się testowaniem hydroturbin. Później pracował w Instytucie Maszynoznawstwa Akademii Nauk ZSRR, w 1962 został kandydatem nauk technicznych, 1961-1976 wykładał w katedrze mechaniki i teorii maszyn i mechanizmów Moskiewskiej Wyższej Szkoły Technicznej im. Baumana, 1977 został redaktorem naczelnym pism „Maszynowiedienije”, „Powierchnost': fizika, chimija, miechanika” i „Prikładnaja matiematika i miechanika”. W 1964 był jednym z inicjatorów utworzenia w instytucie laboratorium techniki wibracyjnej, na podstawie którego w połowie lat 70. założono tam wydział biomechaniki, gdzie prowadzono badania z zakresu dynamiki systemów mechanicznych. Od 1970 doktor nauk technicznych, od 1971 profesor. 23 grudnia 1976 został członkiem korespondentem, a 26 grudnia 1984 akademikiem Akademii Nauk ZSRR (od 1991 Rosyjskiej Akademii Nauk), w 1985 został akademikiem Wszechzwiązkowej Akademii Nauk Rolniczych im. Lenina. Od 1975 dyrektor Instytutu Maszynoznawstwa Akademii Nauk ZSRR, od 15 marca 1985 do 1 listopada 1996 wiceprezydent Akademii Nauk ZSRR/Rosyjskiej Akademii Nauk, w latach 1985–1992 akademik-sekretarz Wydziału Problemów Budowy Maszyn, Mechaniki i Procesów Zarządu Akademii Nauk ZSRR. Od 1985 członek Prezydium Akademii Nauk ZSRR/RAN, 2002–2007 zastępca akademika-sekretarza Wydziału Energetyki, Budowy Maszyn, Mechaniki i Procesów Zarządu RAN. Od 1965 członek KPZR, w latach 1986–1989 zastępca członka, a 1989–1990 członek KC KPZR, 1990–1991 członek Biura Politycznego KC KPZR.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (30 grudnia 1990)
Order Lenina (dwukrotnie – 1986 i 1990)
Order Czerwonego Sztandaru Pracy (1981)
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy (3 listopada 2007)
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy (18 czerwca 1999)
Nagroda Leninowska (1988)
Nagroda Państwowa ZSRR (1986)
Nagroda Rady Ministrów ZSRR (dwukrotnie – 1983 i 1990)
Nagroda Władz Federacji Rosyjskiej (trzykrotnie – 1998, 2000 i 2001)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]