Kontrola rodzicielska
Kontrola rodzicielska – opcje, stosowane głównie w usługach telewizji kablowej i satelitarnej, telefonach komórkowych, użytkowaniu komputera, w tym w grach video i korzystaniu z Internetu, pomocne rodzicom w procesie wychowawczym dziecka[1]. Stanowią pomoc w ochronie nieletnich przed brutalnością, zachowaniami seksualnymi, wulgarnością pojawiającą się w grach komputerowych, telewizji oraz Internecie.
Założone cele realizują poprzez:
- pomoc rodzicom w świadomym wyborze gier komputerowych, stosując oznaczenia na opakowaniach gier – system PEGI (przyjęty w Polsce),
- ochrona przed dostępu do treści szkodliwych i niebezpiecznych w Internecie (komputerach i telefonach) – filtry rodzinne,
- blokowanie dostępu do pornograficznych i erotycznych kanałów TV.
Kontrola rodzicielska w systemach operacyjnych[edytuj | edytuj kod]
Windows[edytuj | edytuj kod]
XP – nie posiada wbudowanej ochrony. Jest dostępna jako aktualizacja opcjonalna, po zarejestrowaniu na Windows Update. Filtr można też zamówić u swojego dostawcy Internetu lub zainstalować samemu program typu Opiekun Dziecka w Internecie, WebControl, Strażnik Ucznia lub podobny.
Vista – posiada wbudowaną kontrolę rodzicielską, umożliwiającą[2]:
- filtrowanie stron internetowych,
- blokowanie gier komputerowych korzystając z wybranego przez użytkownika systemu oceniania gier komputerowych
- ustalenie limitów czasu korzystania z komputera,
- ograniczenie programów zainstalowanych na komputerze.
7 – kontrola rodzicielska jak w Vista, jednak usunięta została możliwość blokowania pornografii w Internecie[3].
Linux[edytuj | edytuj kod]
Do ochrony przed pornografią w Linuksie służy filtr treści DansGuardian. Jego konfiguracja wymaga średnio zaawansowanej znajomości tego systemu. Dlatego w niektórych dystrybucjach Linuksa wprowadzono narzędzia ułatwiające jego konfigurację:
- DrakGuard – dostępny jedynie w Mandriva Linux[4]
- WebContentControl[5] – program w początkowej fazie rozwoju, głównie dla systemów Linux Debian, Ubuntu[6]
- WebStrict[7] – darmowy program, wchodzi w skład Sabily GNU/Linux. Łatwy w instalacji w systemach Debian, Ubuntu[8]
Do limitowania czasu spędzanego przy komputerze, np. do maksymalnie jednej godziny dziennie służy osobna aplikacja TimeKpr[9]. Oprócz limitu czasu, pozwala rodzicom ustalić, w których godzinach dziecko nie będzie mogło korzystać z komputera. Można na przykład zakazać używania komputera w godzinach nocnych od 23 do 7 rano.
Apple Mac OS[edytuj | edytuj kod]
- Niewspierany już, historyczny program Hektor, napisany specjalnie do szkolnych pracowni komputerowych. Pracował zarówno w trybie lokalnym jak i serwerowym[10] jako nakładka graficzna, GUI do aplikacji DansGuardian. Został wyparty z powodu pojawienia się od wersji Mac OS 10.4 kompleksowego narzędzia Nadzór Rodzicielski,
- Nadzór Rodzicielski w Mac OS X Leopard – narzędzie zintegrowane z kontem każdego użytkownika systemu. Tworząc nowe konto użytkownika Macintosh, administrator może z góry określić zasady dostępu do stron pornograficznych i limit czasu dostępu do komputera[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ EN What is parental control software and what is the reasons to use it?, keylogger.org
- ↑ Kontrola rodzicielska w systemie Windows Vista. [dostęp 2009-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-07)].
- ↑ Kontrola rodzicielska w Windows 7 – film instruktażowy
- ↑ "Dziecko w sieci – z Linuksem bezpieczniej", vista.pl. [dostęp 2009-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-29)].
- ↑ Strona projektu WebContentControl
- ↑ "Internet bez pornografii. Ubuntu wsparciem dla rodziny", ubuntu.pl, opis instalacji
- ↑ Opis pakietu WebStrict na stronie projektu
- ↑ Źródła *.deb do instalacji w Ubuntu i Debianie
- ↑ timekpr in Launchpad. launchpad.net. [dostęp 2017-11-24]. (ang.).
- ↑ Tresujemy Hektora – opis konfiguracji. [dostęp 2010-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-28)].
- ↑ Konfiguracja kontroli rodzicielskiej w Mac OS – film instruktażowy