Kościół św. Marcina w Zawadzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Marcina Biskupa w Zawadzie
101 z dnia 19.12.1961 r.
oraz A-273 z 09.11.1985 r.[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Elewacja południowa
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Zawada

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

św. Marcina w Zawadzie

Wezwanie

św. Marcina Biskupa

Położenie na mapie gminy wiejskiej Tarnów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Tarnów, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zawada, kościół drewniany”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Zawada, kościół drewniany”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zawada, kościół drewniany”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zawada, kościół drewniany”
Ziemia49°59′04,46″N 21°00′44,00″E/49,984572 21,012222

Kościół św. Marcina Biskupa – niewielki drewniany kościół z XV wieku, znajdujący się w Zawadzie niedaleko Tarnowa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najwcześniejsze wzmianki o istnieniu parafii w dzisiejszej Zawadzie pochodzą z 1326 roku. W tym czasie funkcjonowała na tym terenie organizacja kościelna założona przez benedyktynów z opactwa w Tyńcu. Od patrona parafii pochodzi też nazwa góry, na której znajduje się wieś i kościół. Obecny kościół powstał w XV wieku, w I połowie XVII wieku został gruntownie odremontowany, wtedy też dobudowana została wieża konstrukcji słupowej o lekko pochyłych ścianach z nadwieszoną izbicą.

Autorstwo znajdującego się w kościele, sporych rozmiarów (3mx2m) obrazu Święty Marcin poleca księdza Andrzeja Tarłę Chrystusowi przypisywane jest Tomaszowi Dolabelli[2][3].

W 1968 roku kościół przeszedł gruntowną renowację, w czasie której wzmocniono konstrukcję, wyremontowano wieżę i soboty oraz wymieniono szalunek ścian i pokrycie gontem.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Jest to drewniany, gotycki kościół konstrukcji zrębowej, jednonawowy, z węższym prezbiterium. Dach świątyni pokryty jest gontem. Nawa otoczona jest przez charakterystyczne soboty, dodane prawdopodobnie w XVIII lub XIX wieku. Wnętrze, przykryte płaskim stropem, posiada barokowy wystrój. W ołtarzu głównym z I połowy XVII wieku znajduje się obraz z wizerunkiem patrona kościoła i rzeźby świętych [[Wojciech Sławnikowic |Wojciecha]] i Stanisława. Na belce tęczowej barokowy krucyfiks z XVIII wieku. Organy (usytuowane w szafie o rokokowo-klasycystycznym prospekcie) wykonała na przełomie XIX i XX wieku firma Rieger z Karniowa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-01-01].
  2. Robert Noga, Niezwykłe odkrycie na Górze św. Marcina [online], TEMI.pl - Strefa wolna od cenzury, 12 lutego 2020 [dostęp 2021-04-03] (pol.).
  3. Robert Noga, Niezwykłe odkrycie na Górze św. Marcina, „tygodnik TEMI”, 12 lutego 2020.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]