Kościół św. Walentego w Latowiczu
 nr rej. A-1085 z dnia 12.12.1974[1]
| |||||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||||
 widok ogólny | |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Latowic  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu mińskiego  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Latowicz  | |||||||||||||||||
 52°01′32,79″N 21°48′22,05″E/52,025775 21,806125
| |||||||||||||||||
Kościół pw. Świętego Walentego w Latowiczu – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu siennickiego diecezji warszawsko-praskiej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Obecna świątynia murowana została wzniesiona według projektu architekta Józefa Piusa Dziekońskiego w latach 1899–1911 podczas zaboru rosyjskiego[3]. Konsekrował ją kardynał Aleksander Kakowski, arcybiskup metropolita warszawski w dniu 23 czerwca 1920 roku.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Kościół został wybudowany w stylu neogotyckim. Wzniesiono go na planie krzyża łacińskiego. Jest to budowla orientowana, czyli posiada prezbiterium zwrócone w stronę wschodnią. Wymiary świątyni to: długość - 57,5 metra, wysokość - 65,3 metra, szerokość - 33,5 metra. Kościół posiada trzy nawy o układzie bazylikowym, czyli nawy boczne są obniżone w stosunku do nawy głównej. W świątyni może zmieścić się jednorazowo 6000 osób. Budowla posiada imponującą ścianę szczytową zakończoną wbudowaną w nią wieżą z zegarem i dwoma wieżyczkami z lewej i prawej strony. Do kościoła prowadzą wielostopniowe schody podkreślające jego monumentalność. Wnętrze budowli jest przestronne, trójdzielne i posiada transept. Nawa główna zwieńczona jest węższym i niższym prezbiterium. We wnętrzu znajduje się sklepienie krzyżowo-żebrowe. Ściany we wnętrzu są otynkowane i pomalowane na biały kolor.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2014-11-12].
- ↑ Organy - Polskie Wirtualne Centrum Organowe [online], www.organy.pro [dostęp 2017-11-18].
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji warszawsko-praskiej