Przejdź do zawartości

Krasopani hera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krasopani hera
Euplagia quadripunctaria
(Poda, 1761)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

mrocznicowate

Podrodzina

niedźwiedziówkowate

Gatunek

krasopani hera

Krasopani hera na kwiatach sadźca konopiastego

Krasopani hera (Euplagia quadripunctaria) – owad z rzędu motyli.

Morfologia i biologia

[edytuj | edytuj kod]

Rozpiętość skrzydeł do 52-58 mm. Przednie skrzydła czarne z ukośnymi, biało-żółtymi paskami. Tylne skrzydła pomarańczowo-czerwone z czarnymi plamami. Owady dorosłe występują w lipcu i sierpniu. Żywią się nektarem ostów. Gąsienice żywią się roślinami zielonymi takimi jak jasnota, wierzbownica, leszczyna, malina, wiciokrzew, żarnowiec, pokrzywa zwyczajna, sadziec konopiasty. Zimują gąsienice.

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Krasnopani hera występuje w Europie Środkowej i Południowej, centralnej Rosji oraz Azji Mniejszej. W Polsce spotykany pojedynczo w górach i na Pogórzu Karpackim. Dawniej występował na terenie obecnego województwa zachodniopomorskiego, ale na tym terenie zaniknął. Podczas monitorngu w latach 2006-2007 potwierdzono występowanie tego gatunku w Pieninach (Grabczychy, Podskalnia Góra, Macelowy Wąwóz, Kosarzyska), na Pogórzu Strzyżowskim i Pogórzu Przemyskim (7 stanowisk)[1]. Do typowych biotopów tego motyla należą nasłonecznione stoki górskie oraz doliny strumieni i skaliste wąwozy.

Zagrożenie i ochrona

[edytuj | edytuj kod]

W Polsce, na mocy rozporządzenia Ministra Środowiska, jest objęty ochroną ścisłą[2]. Umieszczony jest również w załączniku II i IV dyrektywy siedliskowej.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Monitoring krasopani hera. [dostęp 2009-06-28].
  2. Na podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Władysław Strojny: Nasze zwierzęta. Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne, 1981. ISBN 83-09-00045-6.