Krystyn z Kozichgłów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Krystyn, Krzczon
Herb
Lis
Ojciec

Mściwój z Kwiliny

Żona

Katarzyna Borkówna

Dzieci

Krystyn II

Krystyn z Koziegłów (Kozichgłów) herbu Lis (zm. przed 7 maja 1437 roku) – kasztelan sądecki w latach 14191437, sędzia ziemski sądecki w latach 14121427, tenutariusz kolski i przedecki.

Początkowo należał do stronnictwa andegaweńskiego, a następnie znalazł się w stronnictwie dworskim Jagiełły.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem podkomorzego krakowskiego Mściwoja z Kwiliny. Jego debiut polityczny przypadł na okres bezkrólewia po śmierci króla Ludwika Węgierskiego, kiedy to w roku 1383 wraz ze Ściborem ze Ściborzyc oraz Janem Oswaldem z Płomykowa najechali dobra należące do arcybiskupa Bodzanty, tj. Turek i Grzegorzew. W roku 1384 brał on czynny udział w zjeździe w Radomsku.

15 lipca 1410 r. dowodził on czterdziestą drugą chorągwią w bitwie pod Grunwaldem. Chorągiew ta wystawiona była jego własnym kosztem z jego herbem Lis na sztandarze. Krystyn był sygnatariuszem aktu unii wileńsko-radomskiej w 1401 roku, a w roku 1413 unii horodelskiej, gdzie przyjął do swojego herbu Lis kasztelana trockiego Sunigałłę. Był sygnatariuszem pokoju mełneńskiego 1422 roku[1].

Do jego majątków należała tenuta kolska oraz klucze dóbr skupionych wokół zamku Koziegłowy, zamku Mirów oraz wsi Giebułtów[2]. W 1424 został odnotowany w historycznym dokumencie mówiącym, że król polski Władysław Jagiełło na prośby ówczesnego właściciela Krystyna z Kozichgłów przenosi z prawa polskiego na prawo średzkie należące do niego wsie leżące w ziemi krakowskiej: Choroń, Oltowiec, Mirów, Kotowice, Postawczowice, Jaworznik, Dupice, Żerkowice, Siamoszyce, Giebołtów, Kowalów i Kowalików[3].

3 lipca 1431 roku, w czasie wyprawy łuckiej wysłał listy wypowiednie wielkiemu księciu litewskiemu Świdrygielle z obozu wojskowego w Bystrzycy na ziemi lubelskiej[4].

Żoną Krystyna z Koziegłów była Katarzyna Borkówna (1388-1416) wywodząca się z jednej z najbogatszych rodzin wśród krakowskiego mieszczaństwa, córka członka królewskiej rady i stolnika sandomierskiego Jana Borka. Jedynym znanym dzieckiem z tego małżeństwa był ich syn Krystyn II z Koziegłów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones [...] Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.
  2. Guerquin 1974 ↓.
  3. Bukowski 2011 ↓.
  4. Dariusz Wróbel, Przyczynek prozopograficzny do dziejów tzw. wyprawy łuckiej w 1431 roku, w: Res Historica, nr 41, 2016, s. 244.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]